1- گروه مطالعات زنان و خانواده، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران(نویسنده مسئول) ، afsaneh_tavassoli@alzahra.ac.ir 2- گروه مطالعات زنان و خانواده، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده: (250 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: خشونت علیه زنان پدیدهای جهانی است و در همه اعصار وجود داشته است. پژوهش حاضر باهدف روشنتر شدن ابعاد خشونت علیه زنان باردار و عوامل مؤثر بر آن انجام شده است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعهای مقطعی بر روی 270 زن متأهل است؛ که از اردیبهشت تا آبان ماه سال 1397 به مراکز درمانی و واکسیناسیون شهر تهران مراجعه کردهاند. روش تحقیق پیمایش و ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهی ساختیافته بود. دادهها پس از جمعآوری توسط نرمافزار آماری SPSS نسخه 22، تجزیهوتحلیل شدند و در این راستا از آزمونهای آماری ضریب همبستگی، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تفاوت میانگین استفاده گردید. یافته ها: با توجه به نتایج پژوهش 8/82 درصد زنان حداقل یکی از انواع خشونت را در دوران بارداری تجربه کردهاند. در مورد ابعاد خشونت، خشونت مالی با 66/29 درصد شایعترین نوع خشونت و خشونت جسمی با 43/13 درصد کمترین میزان خشونت را به خود اختصاص دادهاند. همچنین نتایج حاکی از آن است که با سطح معنیداری 5 درصد، افزایش تحصیلات زن (14- r =) و مرد (11- r =)، عاملی مؤثر در کاهش خشونتهای جسمی، مالی و اجتماعی است. بهعلاوه هرچه محل تولد مردان از محیطهای کوچک روستایی به شهرهای بزرگ نزدیکتر شده، میزان خشونت (بهجز بعد مالی خشونت) نیز (22- r =) کاهش یافته است. زنان با خواستگاه روستایی یا شهر کوچک، بیشتر مورد خشونت واقع شدهاند و نیز با افزایش سطح توسعه فرهنگی محل سکونت، میزان خشونت اعمالشده در ابعاد مالی(171- r =)، جسمی (13- r =) و اجتماعی (15- r =) کاهش یافته است. میزان خشونت مردان فارس از خشونت مردان کرد، ترک و سایر قومیتها کمتر بوده است. همچنین دو متغیر نگرشهای فرهنگی مولد (50 r =) و مانع خشونت (40- r =) بیشترین شدت رابطه را با متغیر شاخص خشونت داشتهاند. بهعلاوه شکلگیری نگرشهای فرهنگی در زنان، رابطه معنیداری با متغیرهای سن، تحصیلات، توسعه فرهنگی محل سکونت و محل تولد آنان دارد؛ اما بین قومیت زنان و نگرشهای فرهنگی مولد و مانع خشونت در آنان رابطه معنیداری دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافتههای پژوهش، افزایش سطح تحصیلات زنان و مردان، توسعهی فرهنگی محلهها و اصلاح نگرشهای فرهنگی در سطح خانواده ازجمله عوامل مؤثر بر خشونت علیه زنان باردار هستند.
Tavassoli A, ahmadi N, ahmadi F. FACTORS RELATED TO DOMESTIC VIOLENCE AGAINST PREGNANT WOMEN REFERRING TO HOSPITALS AND VACCINATION CENTERS IN TEHRAN. J Urmia Nurs Midwifery Fac. 2019; 17 (5) :379-391 URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3751-fa.html
توسلی افسانه، احمدی نیره، احمدی فهیمه. عوامل مرتبط با خشونت خانگی علیه زنان باردار مراجعهکننده به بیمارستانها و مراکز واکسیناسیون شهر تهران. مجله پرستاری و مامایی ارومیه. 1398; 17 (5) :379-391