Zameni E, Shahhabizadeh F, Jarahi Feriz J, Ghanbarzadeh G. COMPARISON OF THE EFFECT OF DIALECTICAL BEHAVIOR THERAPY TECHNIQUES TRAINING IN PREGNANCY PERIOD WITH LAVENDER AROMATHERAPY IN ACTIVE PHASE OF LABOR ON ANXIETY AND PATIENCE OF NULLIPAROUS WOMEN WITH INSECURE ATTACHMENT TO SPOUSE. Nurs Midwifery J. 2021; 19 (4) :309-325
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4371-fa.html
ضامنی الهام، شهابی زاده فاطمه، جراحی فریز جلیل، قنبر زاده ناهید. مقایسه اثربخشی آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیک دوره بارداری توأم با رایحهدرمانی اسطوخودوس فاز فعال زایمان بر اضطراب و صبر زنان نخستزا با دلبستگی ناایمن به همسر. مجله پرستاری و مامایی. 1400; 19 (4) :325-309
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4371-fa.html
1- دانشجوی دکتری روانشناسی واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی. بیرجند. ایران.
2- دانشیار گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران. (نویسنده مسول) ، F_shahabizadeh@yahoo.com
3- استادیار، گروه آمار، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
4- دانشیار گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران و گروه آموزشی زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران nghanbarzadeh@gmail.com
چکیده: (867 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: شرایط ویژه جسمی و روانی بارداری میتواند پیامدهای روانشناختی برای مادر و نوزاد داشته باشد. لذا هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیک در دوره بارداری، توأم با رایحهدرمانی اسطوخودوس در زمان زایمان بر اضطراب و صبر زنان نخست زای با دلبستگی ناایمن به همسر با یک ماه دوره پیگیری بعد از تولد فرزند، بود.
مواد و روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1399 بر روی 60 زن باردار شهر بیرجند در سهماهه سوم بارداری انجام شد. مادران باردار دلبسته ناایمن به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی بین سه گروه مداخلهی 1 (آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیکی و رایحهدرمانی با اسطخودودس)، مداخلهی 2 (رایحهدرمانی با اسطوخودوس) و گروه کنترل (رایحهدرمانی با آب) تقسیم شدند. از پرسشنامه دلبستگی به همسر، اضطراب آشکار و صبر استفاده شد و دادهها در نرمافزار آماری SPSS نسخه 25 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس مکرر نشان داد آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیک توأم با رایحهدرمانی بر کاهش اضطراب و افزایش صبر (001/0P<) مؤثر بود و نتایج در طول دوره پیگیری بعد از تولد نیز پایدار بود و افزایش نیافت (05/0P>). علاوه بر آن نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد اضطراب حین زایمان در هر دو گروه آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیک توأم با و بدون رایحهدرمانی بهطور معنیداری کاهش یافت (001/0P<) و اثربخشی آموزش فنون رفتاردرمانی دیالکتیک توأم با رایحهدرمانی بر کاهش اضطراب حین زایمان بیش از رایحهدرمانی بود (001/0P<).
نتیجه گیری: فنون رفتاردرمانی دیالکتیکی بهعنوان یک مداخله پایدار در جهت کاهش اضطراب و افزایش صبر و رایحهدرمانی بهعنوان یک مداخله موقت در جهت کاهش اضطراب میتواند در مراکز بهداشتی و درمانی در زنان باردار با دلبستگی ناایمن به همسر به کار برده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشکی- روان شناسی