مقدمه : ایست قلبی ریوی یکی از مهم­ترین فوریت­های پزشکی است. امروزه اهمیت احیای قلبی ریوی در بیمارانی که دچار ایست قلبی تنفسی شده­اند بر کسی پوشیده نیست. تحقیقات نشان می­دهد که 30-20 درصد از این بیماران با انجام CPR قابل برگشت به حیات هستند. شروع اقدامات احیا ظرف 4 دقیقه پس از ایست قلبی شانس زنده ماندن را در افراد 4-2 برابر افزایش می­دهد و چون یکی از اولین افرادی که بر بالین بیماران دچار ایست قلبی تنفسی حاضر می­شوند پرستاران می­باشند، لذا این پژوهش به منظور بررسی آگاهی و عملکرد پرستاران شاغل در CCU در مورد احیای قلبی ریوی بالغین انجام گرفت.   مواد و روش­ها: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و به منظور تعیین آگاهی و عملکرد پرستاران شاغل در CCU در مورد CPR بالغین انجام شده است. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه و مشاهده می­باشد. پژوهش از کلیه پرستاران شاغل در بخش CCU بیمارستان طالقانی که مرکز واحد CCU در دانشگاه علوم پزشکی ارومیه می­باشد انجام شد.   نتایج: یافته­های پژوهش نشان داد که بیشترین درصد نمونه­های پژوهش به ترتیب 8/54% در گروه سنی 45-36 ساله، 2/74% مونث، 4/77% متاهل، 3/90% لیسانس و 4/19% بیشتر از 10 سال سابقه کار در بخش CCU داشتند. همچنین 2/74% برای بیمار لوله تراشه گذاشته اند، 8/96% در عملیات CPR شرکت داشته­اند، 7/9% در انجام CPR مهارت خیلی زیاد و 1/16% به کاربرد EST در CPR تسلط خیلی زیاد داشتند.   بحث و نتیجه­گیری: با توجه به نتایج حاصل در حالی که 2/74% برای بیمار لوله تراشه گذاشته­اند فقط 5/6% واحدهای مورد پژوهش مهارت خیلی زیاد در لوله گذاری تراشه دارند. همچنین 8/96% در عملیات CPR شرکت داشته­اند در حالی که فقط 7/9% مهارت خیلی زیاد در CPR و 1/16% بر کاربرد ECT در CPR تسلط خیلی زیاد دارند.   نتایج این پژوهش توجه بیشتر مسئولین را به امر آموزش ضمن خدمت و باز آموزی دوره­های CPR و استمرار دوره­ای را نشان می­دهد.

متن کامل [PDF 89 kb]   (3612 دریافت)