پیش‌زمینه و هدف: امروزه در آموزش پرستاری، تکنیک­های یادگیری فعال جایگزین مناسبی برای روش­های سنتی به‌حساب می‌آیند و در این راستا اجرای یادگیری مبتنی بر گروه (TBL) یکی از انتخاب­های پیش رو است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر روش یادگیری مبتنی بر گروه بر یادگیری درس دیابت در دانشجویان پرستاری است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی قبل و بعد و تک گروهی است. برای دانشجویان سال دوم پرستاری از یک طرح TBL تعدیل‌شده جهت ارائه مباحث مرتبط با بیماری دیابت استفاده گردید. پس از طراحی آزمون­های استاندارد، دانشجویان طی این دوره آموزشی، پس از پیش­آزمون در یک کارگاه TBL پنج‌ساعته شرکت نموده و به‌منظور بررسی بقای مطالب بعد از سه ماه پس‌آزمون به عمل آمد. یک پرسشنامه بررسی درک دانشجویان از شیوه TBL نیز در انتهای دوره در اختیار آنان قرار گرفت. داده‌ها نهایتاً توسط نرم‌افزار آماری SPSS (Ver.20) و با آزمون‌های توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار پیش­آزمون و پس­آزمون دانشجویان به ترتیب 62/2±60/15 و 57/3±50/27 بود که از این حیث اختلاف مابین آن‌ها معنی‌دار بود. همچنین مابین نمرات آزمون تعهد آمادگی فردی و آزمون تعهد آمادگی گروهی اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده گردید. برحسب تفکیک جنسیت تنها در آزمون IRAT اختلاف نمرات دانشجویان معنی‌دار بود (001/0> P). همچنین دانشجویان قوی و ضعیف به یک میزان از TBL نفع برده بودند. در پرسشنامه رضایت از TBL نیز دانشجویان دیدگاه کاملاً مثبتی ارائه دادند. بحث و نتیجه­گیری: بر اساس توانایی TBL در بهبود عملکرد امتحانی و بقاء مطالب، این رویکرد می­تواند در آموزش پرستاری به‌عنوان یک رویکرد جایگزین شیوه­های سنتی موردتوجه قرار بگیرد؛ بدین هدف که ارتقاء کیفیت آموزش دانشجویان پرستاری بتواند به بهبود کیفیت خدمات ارائه‌شده آنان در بالین بینجامد.  

واژه‌های کلیدی: آموزش مبتنی بر گروه، TBL، یادگیری فعال، دانشجویان پرستاری

متن کامل [PDF 417 kb]   (1358 دریافت)