پیش‌زمینه و هدف: در مراکز سلامت، اطلاعات بالینی بیماران به‌طور مرتب بین کارکنان مراقبتی ردوبدل می‌شود؛ ازجمله در زمان تعویض شیفت کاری پرستاران. تحویل مؤثر شیفت کاری که بر روی برنامه مراقبتی بیمار و ایمنی بیمار تأثیر می‌گذارد منوط به شناخت دقیق بیمار و جوانب مراقبتی وی از طریق ارتباط مؤثر بین کارکنان با همدیگر و با بیماران است. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر استفاده از مدل SBAR در تحویل شیفت کاری بر روی بعد ارتباطی کیفیت مراقبت پرستاری از دیدگاه بیماران در بیمارستان دکتر قلی پور بوکان در سال 1393 انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 400 بیمار بالای 18 سال بخش‌های داخلی و جراحی که در حال ترخیص بودند و خود یا همراه آن‌ها سواد خواندن و نوشتن داشتند و نابینایی و ناشنوایی کامل و سابقه مرگ نزدیکان در چند ماه گذشته و بستری در بیمارستان روانی و دریافت داروهای روان‌پزشکی را نداشتند، در دو گروه قبل و بعد از آموزش مدل SBAR به پرستاران، پرسشنامه استاندارد کیفیت مراقبت پرستاری را در بازه زمانی دی تا اسفندماه سال 1393پر نمودند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون تی مستقل تحلیل گردید. یافته‌ها: وضعیت مطلوب و ایدئال کیفیت مراقبت پرستاری در بعد ارتباطی در گروه کنترل 04/30 و 40/ 32 درصد بوده و در گروه مداخله 09/22 و 27/62 درصد بوده است که ارتباط آماری معنی‌داری را بین دو گروه نشان داد. میانگین نمره بعد ارتباطی در گروه کنترل 19 و بعد از مداخله در گروه مداخله 26 بود. آزمون تی مستقل برای گروه‌ها، معنی‌دار آماری را بعد از مداخله در دو گروه نشان داد (001/0> P). بحث و نتیجه‌گیری: انتقال اطلاعات و نیازهای مراقبتی بیمار در قالب یک راهنمای استاندارد تحویل نوبت‌کاری مانند مدل SBAR بر روی دیدگاه بیماران نسبت به بعد ارتباطی کیفیت مراقبت پرستاری مؤثر بوده است.

واژه‌های کلیدی: مدل SBAR، تحویل شیفت کاری پرستاران، کیفیت مراقبت پرستاری، بعد ارتباطی کیفیت مراقبت پرستاری، دیدگاه بیماران

متن کامل [PDF 413 kb]   (9056 دریافت)