دوره 14، شماره 8 - ( آبان 1395 )                   جلد 14 شماره 8 صفحات 673-665 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
2- مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی ارومیه (نویسنده مسئول) ، hemmatma@yahoo.com
چکیده:   (6449 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: جراحی قلب و شرایط بعدازآن بر روی بیمار و خانواده بیمار تأثیر می‌گذارد. یکی از مشکلات روحی و روانی، افزایش اضطراب در خانواده بیمار و ایجاد خلل در مراقبت مؤثر از بیمار می‌باشد. استفاده از یک برنامه آموزشی نیاز محور که بر روی نیازهای آموزشی بر اساس باور و فرهنگ و اولویت خانواده بیمار می‌باشد، امری منطقی به نظر می‌آمد. لذا این مطالعه باهدف تعیین تأثیر اجرای برنامه آموزشی نیاز محور بر اضطراب خانواده بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 60 نفر از اعضای خانواده بیماران تحت بای پس قلبی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به‌طور دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه کنترل (30 نفر) و در گروه مداخله (30 نفر) تخصیص داده شدند. در گروه مداخله برنامه آموزشی نیاز محور مراقبت دهندگان بیماران تحت عمل جراحی قلب باز پس از تعیین نیازها به‌صورت آموزش چهره به چهره در 3 جلسه نیم‌ساعته و ارائه کتابچه آموزشی اجرا شد. در این پژوهش از پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر استفاده شد که در زمان پذیرش و روز خروج از بخش مراقبت‌های ویژه تکمیل شد. از آزمون تی مستقل و تی زوج برای مقایسه میانگین نمرات اضطراب استفاده شد. یافته‌ها: میانگین نمرات اضطراب در گروه کنترل قبل از مداخله 473/12±23/43 و در گروه مداخله قبل از مداخله 275/11±03/46 بود که ازنظر آماری این اختلاف معنی‌دار نبود (365/0p =). میانگین نمرات اضطراب پس از مداخله در گروه کنترل 374/ 12 ±3/40 و در گروه مداخله برابر  16/6±97/31 بود که ازنظر آماری این اختلاف معنی‌دار بود (002/0p=). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش مؤید آن بود که آموزش بر اساس نیازهای خانواده‌ها در کاهش اضطراب خانواده‌ها مؤثر است، لذا شناسایی و ارزیابی جامع از نیازهای روانی –اجتماعی و آموزشی خانواده بیماران بایستی به‌عنوان راهنمای پرستاران در برنامه‌ریزی آموزشی خانواده‌ها مدنظر قرار گیرد.
متن کامل [PDF 556 kb]   (1582 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.