دوره 14، شماره 11 - ( بهمن 1395 )                   جلد 14 شماره 11 صفحات 905-896 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، hyusefzade2010@gmail.com
چکیده:   (6554 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: بررسی عملکرد و کارایی به‌عنوان یکی از عوامل مؤثر بر بررسی کارآمدی طرح تحول نظام سلامت می‌تواند به سیاست‌گذاران و مدیران اجرایی کمک کند تا نقاط قوت و ضعف آن را بهتر شناخته و در جهت بهبود آن تلاش کنند. لذا این مطالعه باهدف مقایسه عملکرد بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، قبل و بعد از استقرار طرح تحول اجرا گردید. مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی-تحلیلی بوده که طی سال‌های 1392 تا 1393 انجام گرفت. برای گردآوری داده‌ها از سیاهه‌ای که حاوی مشخصات بیمارستان‌ها و متغیرهای موردنیاز جهت تحلیل بود استفاده گردید. از اطلاعات استخراج‌شده از این فرم‌ها به تفکیک در هر سال برای محاسبه کارایی فنی، مقیاس و مدیریتی از طریق نرم‌افزار Win Deap2,1 استفاده شد. یافته‌ها: طرح تحول در میزان کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس تأثیر گذاشته و میانگین آن‌ها به ترتیب از 225/0±772/0، 193/0±877/0 و 144/0±878/0 در سال 1392 به 141/0±886/0، 116/0±941/0 و 090/0±941/0 در سال 1393 رسیده که نشان‌دهنده بهبود عملکرد در اثر اجرای طرح تحول نظام سلامت است. قبل از استقرار طرح 74/21درصد از بیمارستان‌ها به‌صورت غیرکارا فعالیت نموده‌اند؛ درحالی‌که بعد از اجرای طرح، این میزان به 70/8درصد کاهش یافته است. ضمناً پس از اجرای طرح تحول سلامت، عملکرد برخی بیمارستان‌ها کاهش یافته بود. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اختصاص سهم بالایی از بودجه وزارت بهداشت به طرح تحول نظام سلامت، نظارت و ارزیابی دوره‌ای عملکرد برای افزایش کارایی ضروری می‌باشد. پس از اجرای طرح تحول سلامت و کاهش هزینه‌های درمانی، بیمارستان‌های کشور با افزایش مراجعه بیماران و ضریب اشغال تخت مواجه هستند. عدم تأمین امکانات و نیروی انسانی موردنیاز متناسب با افزایش بار مراجعات برای ارائه مراقبت‌ها از شایع‌ترین علل کاهش کارایی در بیمارستان‌های ناکارا بوده است.
متن کامل [PDF 492 kb]   (3142 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: متفرقه

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.