پیش‌زمینه و هدف: ارزیابی و مدیریت درد در بیماران تحت تهویه مکانیکی می­تواند یک چالش بزرگ برای پرستاران بخش مراقبت ویژه باشد. مقیاس رفتاری درد یا BPS، ابزاری است که با استفاده از تغییر شاخص‌های رفتاری به ارزیابی درد در این بیماران می­پردازد. هدف از انجام این مطالعه ترجمه و تعیین ویژگی­های روان‌سنجی  BPS  می­باشد. مواد و روش ­ها: درد با استفاده از BPS توسط دو ارزیاب در 6 زمان قبل، حین و بعد از دو اقدام دردناک و غیردردناک در 60 بیمار بستری در بخش­های مراقبت ویژه داخلی، جراحی بررسی شد. در آزمون مجدد 33 بیمار در فاصله 12-8 ساعت بعد مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته­ ها: ضریب آلفا کرونباخ 749/0 و ضریب همبستگی بین دو ارزیاب در زمان­های مختلف (94/0 - 78/0 r =) به‌دست آمد. ضریب همبستگی بین آزمون و آزمون مجدد نیز (78/0 - 52/0 r =) به‌دست آمد. اختلاف معنی­دار در نمره درد حین اقدام دردناک و غیردردناک (001/0 >p) و وجود نمره درد بالاتر در افرادی که درد را تأیید می­کردند (001/0 >p) به ترتیب نشان­دهنده روایی افتراقی و روایی ملاکی خوب برای BPS می­باشد. بحث و نتیج ه­گیری: نسخه ایرانی BPS از ویژگی­ های روان­سنجی خوب و قابل‌اعتمادی برای بررسی درد در بیماران بستری در بخش­های مراقبت ویژه داخلی و جراحی که توانایی برقراری ارتباط ندارند، برخوردار می­باشد.

واژه‌های کلیدی: ارزیابی درد، بخش مراقبت ویژه، مقیاس رفتاری، روان‌سنجی

متن کامل [PDF 460 kb]   (2895 دریافت)