دوره 15، شماره 3 - ( خرداد 1396 )                   جلد 15 شماره 3 صفحات 207-199 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مربی مامایی، دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران (نویسنده مسئول) ، mbarandeh@yahoo.com
2- مربی مامایی، دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
3- استادیارگروه رادیوترایی و انکولوژی، انستیتوکانسر، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- مربی و کارشناس امور پژوهشی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (5358 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: سرطان پستان و عوارض جانبی ناشی از شیمی‌درمانی عملکردهای جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی این بیماران را مختل کرده و تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر کیفیت زندگی آنان دارد. آموزش خودمراقبتی می‌تواند کیفیت زندگی را در بیماران افزایش دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش خودمراقبتی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی‌درمانی بود. مواد و روش کار: این مطالعه نیمه تجربی روی 64 بیمار مبتلا به سرطان پستان که به‌تازگی ماستکتومی شده و در جلسه اول شیمی‌درمانی بودند، انجام‌شده. نمونه‌ها به روش تصادفی در گروه آزمون (عدد زوج) و گروه کنترل (عدد فرد) قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها دارای دو قسمت بود: (1) مشخصات دموگرافیک (2) پرسشنامه استاندارد بررسی کیفیت زندگی مبتلایان به سرطان پستان مربوط به مرکز پزشکی ملی و موسسه پژوهش"بک من". پرسش‌نامه‌ها یک‌بار در جلسه اول و سپس بعد از 4 ماه، برای هر دو گروه آزمون و تکمیل گردید. در گروه آزمون آموزش خودمراقبتی به مدت 60 دقیقه برای واحدهای موردپژوهش ارائه و کتابچه‌های آموزشی به آنان داده شد. آزمون‌های آماری کای دو، آزمون t، آزمون t زوجی و آزمون دقیق فیشر برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها، مورداستفاده قرار گرفت و سطح معنی‌داری 05/0 >P در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در گروه آزمون تفاوت آماری معنی‌داری بین میانگین امتیازات کلی کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله وجود داشت و کاهش یافته بود (05/0>P). در گروه کنترل نیز این‌چنین بود (05/0>P). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، آموزش موردنظر در جلسه اول شیمی‌درمانی، نمی‌تواند کیفیت زندگی را در زنان مبتلا به سرطان پستان افزایش دهد.
متن کامل [PDF 455 kb]   (2114 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش علوم پزشکی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.