Rafii F, Masroor D, Haghani H, Azimi H. THE COMPRISON OF EXERCISE AS A COPMPLEMENTARY THERAPY AND WALKING EXERCISE ON THE FASTING BLOOD GLUCOSE OF PEOPLE WITH TYPE 2 DIABETES. Nursing and Midwifery Journal 2017; 15 (3) :218-229
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3126-fa.html
رفیعی فروغ، مسرور دریادخت، حقانی حمید، عظیمی حمیده. مقایسه تأثیر ورزش تای چی و پیادهروی بر قند خون ناشتای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲. مجله پرستاری و مامایی. 1396; 15 (3) :218-229
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3126-fa.html
1- مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، گروه داخلی جراحی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- کارشناس ارشد آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، h.azimi88@yahoo.com
چکیده: (5115 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: برای کنترل و پیشگیری از عوارض دیابت، پایش گلوکز خون و مراقبتهای پرستاری ضروری میباشد. استفاده از روشهای غیردارویی مانند ورزش، به علت هزینه سنگین و عوارض ناشی از داروهای شیمیایی، مورد اقبال بسیاری از افراد قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر مقایسه تأثیر ورزش تای چی و پیادهروی بر قند خون ناشتای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بود.
مواد و روشها: در این طرح نیمه تجربی سه گروهی که در سال 1395 در تهران انجام شد، صد بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بهطور تصادفی به 3 گروه (تای چی، پیادهروی، کنترل) تقسیم شدند. پیادهروی و تای چی برای 30 دقیقه،3 روز در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. قند خون ناشتا یک روز قبل و یک روز بعد از مداخله کنترل شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی، تی زوجی، آنووا، شفه و کای دو در نسخه 16 نرمافزار SPSS در سطح معنیداری کمتر از ۰۵/۰ تحلیل شدند.
یافتهها: طبق آزمون تی زوجی، تفاوت میانگین قند خون قبل و بعد از مداخله در گروه تای چی همینطور در گروه پیادهروی معنیدار بود (05/0P
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری