پیش‌زمینه و هدف: نارسایی قلبی یکی از شایع‌ترین اختلالات قلبی عروقی بوده و به‌عنوان یک اختلال مزمن، پیش‌رونده و ناتوان‌کننده باعث کاهش توان فیزیکی، اختلال در روابط فردی و اجتماعی، کاهش توانایی انجام وظایف شغلی، مشکلات اقتصادی و معیشتی و سرانجام افت کیفیت زندگی مبتلایان می‌شود. برای حل این مشکلات به مداخلات پرستاری ازجمله روش‌های آموزشی نوین نیاز خواهد بود. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر اجرای برنامه‌ی خودمراقبتی بر اساس الگوی اورم بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی انجام شد. مواد و روش‌ کار: در این کارآزمایی بالینی که روی 60 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان سیدالشهدا ارومیه در سال 1395 انجام گرفت، نمونه‌ها پژوهش به‌صورت در دسترس انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی در 2 گروه 30 تایی مداخله و کنترل تقسیم‌بندی شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه نیازهای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بر اساس مدل اورم و کیفیت زندگی در بیماری‌های قلبی (مک نیو) بود که در دو مرحله‌ی قبل و 3 ماه بعد از اجرای برنامه خودمراقبتی سنجیده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کای دو، تی مستقل، من ویتنی و آنالیز واریانس صورت گرفت. یافته‌ها: میانگین کلی نمرات کیفیت زندگی در گروه مداخله بعد از اجرای مدل از 35/5±83/92 به 89/7±13/101 و در گروه کنترل از 48/8±73/89 به 69/5±72/89 رسید. در تمامی ابعاد کیفیت زندگی فیزیکی، عاطفی و اجتماعی بعد از مداخله، بین دو گروه مداخله و کنترل، اختلاف آماری معنی‌داری مشاهده شد که نشان‌دهنده افزایش کل کیفیت زندگی در بیماران گروه مداخله بود) 000/0 (P=. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مثبت اجرای برنامه خودمراقبتی اورم در افزایش کیفیت زندگی بیماران، توصیه می‌شود ارائه‌دهندگان مراقبت بهداشتی و پرستاران با اجرای برنامه‌ی خودمراقبتی در این افراد بر اساس تئوری‌های پرستاری و برنامه‌ریزی مراقبتی باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شوند.  

واژه‌های کلیدی: نارسایی قلبی، الگوی خود مراقبتی اورم، کیفیت زندگی

متن کامل [PDF 445 kb]   (1666 دریافت)