دوره 15، شماره 7 - ( مهر 1396 )                   جلد 15 شماره 7 صفحات 496-488 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

مقایسه فنیل‌آفرین موضعی با ترانگزامیک اسید موضعی در مدیریت اپیستاکسی
پیمان اتابکی1 ، رضا ثمره ای2 ، میرسالار اریبی3 ، امین سهیلی4 ، حمیدرضا مهریار* 5
1- عضو هیات علمی، استادیار گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- عضو هیات علمی، دانشیار گروه گوش و حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
3- دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
4- دانشجوی دکتری تخصصی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
5- عضو هیات علمی، استادیار گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، hamidrezamehryar2010@gmail.com
چکیده:   (14458 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: اپیستاکسی به خونریزی از سوراخ، بخش داخلی و حفره‌ بینی یا نازوفارنکس گفته می‌شود که مشکلی شایع در بسیاری از افراد به شمار می‌رود. لذا مطالعه حاضر باهدف مقایسه تأثیر فنیل آفرین موضعی با فرم تزریقی ترانگزامیک اسید با کاربرد موضعی در مدیریت خونریزی بیماران با خونریزی قدامی بینی انجام گردید. مواد و روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور می‌باشد که در آن 120 نفر از بیماران دچار خونریزی قدامی بینی مراجعه‌کننده به اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ارومیه که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به‌صورت تصادفی به دو گروه 60 نفره کنترل و مداخله تخصیص شدند. در گروه کنترل، 1 سی‌سی فنیل آفرین و در گروه مداخله، 1 سی‌سی ترانگزامیک اسید داخل پنبه ریخته شده و داخل حفره بینی گذاشته شد و بعد از 10 دقیقه ازنظر بند آمدن خونریزی ارزیابی گردید. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد از 60 بیمار گروه کنترل دریافت‌کننده فنیل آفرین، در 17 نفر (3/28 درصد) اپیستاکسی قطع گردید، این در حالی است که از 60 بیمار گروه مداخله دریافت‌کننده ترانگزامیک اسید، در 40 نفر (7/66 درصد) اپیستاکسی برطرف شد که نشانگر تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه ازنظر کنترل اپیستاکسی بود (001/0p
واژه‌های کلیدی: اپیستاکسی، ترانگزامیک اسید، فنیل آفرین
متن کامل [PDF 692 kb]   (2884 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پزشکی
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.