پیش‌زمینه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین تأثیر شمارش حرکات جنین بر میزان دلبستگی مادر به جنین در زنان نخست باردار انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1396 بر روی 110 زن نخست باردار، از مراجعین به مراکز درمانی تأمین اجتماعی ارومیه بصورت نمونه‌گیری در دسترس، انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها سه پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت روان GHQ28 و پرسشنامه دلبستگی کرانلی بود. قبل از مداخله، پرسشنامه کرانلی و جمعیت شناختی برای هر دو گروه تکمیل شد. پس از آموزش شمارش حرکات جنین به گروه مداخله، فرم شمارش حرکات و روبان به آنان داده شد و خواسته شد بمدت دو هفته هر روز، حرکات جنین را شمرده و یادداشت کنند و روبان را گره بزنند. گروه کنترل از مراقبتهای معمول بارداری برخوردار شدند. پس از دو هفته فرم ثبت حرکات جنین و روبان از گروه مداخله تحویل گرفته شد و هر دو گروه مجدداً پرسشنامه کرانلی را تکمیل نمودند. میانگین نمرات دلبستگی مادر به جنین در دو گروه با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون‌های تی زوجی، تی مستقل و کای دو تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف  معیار نمره دلبستگی ، قبل از مداخله در گروه  کنترل و مداخله  بترتیب 55/0 ±  87/3 و 48/0 ± 93/3  بوده که از لحاظ آماری معنی دار نبوده است ( 523 /0 = p ) . در حالی که این میزان بعد از مداخله بترتیب  54/0 ± 84/3 و 45/ 0± 06/4  بوده که از لحاظ آماری معنی دار بود (030/0 = p).  نتیجه‌گیری: شمارش حرکات جنین توسط مادر در طول بارداری موجب افزایش دلبستگی مادر به جنین می‌گردد. این امر بهداشت روانی و سلامت اجتماعی مادر و سلامت جنین را ارتقاء می‌بخشد.  

واژه‌های کلیدی: شمارش حرکات جنین، دلبستگی مادر به جنین، زنان نخست باردار

متن کامل [PDF 2527 kb]   (1418 دریافت)