دوره 16، شماره 3 - ( خرداد 1397 )                   جلد 16 شماره 3 صفحات 155-149 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، عضو کمیته تحقیقات دانشجوی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
2- مربی، مرکز تحقیقات مراقبت بالینی داشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
3- دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل مؤثر بر سلامت داشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
4- استادیار، مرکز تحقیقات مراقبت بالینی داشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران (نویسنده مسئول) ، fathi_sanan@yahoo.com
چکیده:   (3553 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: تأمین آسایش جزء اساسی مراقبت‌های پرستاری و اصلی‌ترین خواسته بیماران در زمان بستری در بیمارستان است. لذا این پژوهش با هدف تعیین وضعیت موجود و مورد انتظار در تأمین آسایش بیماران بستری در بخش‌های همودیالیز انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی مقایسه‌ای بود که در آن 290 بیمار همودیالیزی در بیمارستان‌های شهرستانهای مختلف استان کردستان که ساختار فیزیکی بخش‌ها، تجهیزات پزشکی، ویژگی بیماران و مسائل فرهنگی آنان تا حد زیادی شبیه هم بودند در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده‌ها از فرم دموگرافیک و پرسشنامه کالکابا استفاده شد که شامل دو قسمت وضعیت موجود و مورد انتظار آسایش بود. داده‌ها بعد از روای و پایایی پرسشنامه جمع آوری گردید. تحلیل داده‌ها با نرم افزار SPSS 21 انجام شد. یافته‌ها: نمونه‌های شرکت کننده در پژوهش حاضر معتقد بودند که بهترین وضعیت تأمین آسایش موجود، در حیطه‌ی روانی- معنوی (63/33) و سپس فرهنگی – اجتماعی (23/29) می‌باشد و ضعیف‌ترین حالت در حیطه‌ی محیطی (82/21) بوده است. بیشترین انتظار بیماران در تأمین آسایش در حیطه‌ی روانی – معنوی (50/37) و کمترین انتظار را در حیطه‌ی محیطی (70/25) بود. بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که بیماران کمترین آسایش را در حیطه‌ی محیطی داشتند و بیشترین انتظار را در حیطه روانی - معنوی داشتند بنابر این توصیه می‌شود که پرستاران بخش همودیالیز در ارائه آسایش محیطی و مراقبت فیزیکی و روانی- معنوی توجه بیشتری داشته باشند.  
متن کامل [PDF 454 kb]   (917 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.