پیش‌زمینه و هدف: علاوه بر دردی که بیمار به علت شکایت اصلی خود ممکن است داشته باشد، مداخلات دردناک و درمانی اقداماتی هستند که می‌توانند باعث درد و رنج برای بیمار شوند. مطالعه حاضر باهدف تعیین فراوانی و نوع مداخلات دردناک صورت گرفته و روش‌های کنترل درد این مداخلات در بیماران ترومایی مراجعه‌کننده به اورژانس انجام گردید. مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی است که بر روی بیماران ترومایی مراجعه‌کننده به اورژانس در طول مدت 10 روز متوالی انجام شده است. بیماران با روش نمونه‌گیری غیر احتمالی مستمر و طبق معیارهای ورود وارد مطالعه گردیدند. جهت کسب اطلاعات از یک چک‌لیست محقق ساخته که شامل ابزار اندازه‌گیری شدت درد نمره‌ای و سایر اطلاعات مرتبط با مداخلات دردناک و روش کنترل درد بود، استفاده شد. اطلاعات در نرم‌افزار SPSS نسخه شانزده وارد و آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد. یافته‌ها: میانگین سنی 400 بیمار تحت مطالعه 37/13±43/35 سال بود، که از این میان (7/81 درصد)326 نفر مذکر بودند. در کل برای (2/61 درصد)245 بیمار مداخله دردناک صورت گرفت. بیشترین مداخله دردناک صورت گرفته بخیه (8/21درصد) بوده است. میانگین شدت درد قبل و بعد از مداخله دردناک به ترتیب 69/2±35/6 و 6/2±57/5 از مقیاس درد ده نمره‌ای بود. آزمون تی زوجی تفاوت معنی‌داری را بین شدت درد قبل و بعد از مداخلات دردناک نشان داد (P=0/001). بحث و نتیجه‌گیری: مطالعات بیشتر و جامع‌تر در مورد مداخلات دردناک و کنترل درد ناشی از آن که دردی در حد متوسط برای بیمار ایجاد می‌کند نیاز است. باید به اقدامات برای کنترل درد مداخلات، تنوع و کمیت آن‌ها با توجه به عوارض و محدودیت‌های هر روش توجه شود.  

واژه‌های کلیدی: مداخلات دردناک، کنترل درد، صدمات و زخم، بخش اورژانس

متن کامل [PDF 458 kb]   (911 دریافت)