دوره 16، شماره 6 - ( شهریور 1397 )                   جلد 16 شماره 6 صفحات 431-423 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
namadi F, Hemmati Maslakpak M, Moradi Y, Ghasemzadeh N. THE EFFECT OF PROFESSIONAL ETHICS EDUCATION THROUGH CASE-BASED METHOD ON MORAL SENSITIVITY IN NURSING STUDENTS: A CLINICAL TRIAL STUDY. Nursing and Midwifery Journal 2018; 16 (6) :423-431
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3508-fa.html
نمدی فریده، همتی مسلک پاک معصومه، مرادی یاسر، قاسم زاده نازآفرین. تأثیر آموزش اخلاق حرفه‌ای به روش مبتنی بر مورد بر حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله پرستاری و مامایی. 1397; 16 (6) :423-431

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3508-fa.html

تأثیر آموزش اخلاق حرفه‌ای به روش مبتنی بر مورد بر حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری: یک مطالعه کارآزمایی بالینی
فریده نمدی1 ، معصومه همتی مسلک پاک*2 ، یاسر مرادی3 ، نازآفرین قاسم زاده4
1- دانشکده پرستاری مامایی ارومیه
2- دانشیار مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک‌، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، hemmatma@yahoo.com
3- دانشگاه علوم پزشکی همدان
4- دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
چکیده:   (5594 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: دانشجویان پرستاری که پرستاران آینده می‌باشند بزرگ‌ترین گروه ارائه‌کننده مراقبت سلامت می‌باشند و نقش حیاتی در مراقبت‌های بهداشتی خواهند داشت، بنابراین با توجه به اهمیت شغلی و موقعیت اجتماعی خویش، باید در کنار شایستگی‌های بالینی، شایستگی‌های اخلاقی هم برای ارائه مراقبت مناسب و حرفه‌ای داشته باشند. بدین منظور این پژوهش باهدف تعیین تأثیر آموزش اخلاق به روش مبتنی بر مورد بر حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه در سال 1395 انجام گرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 73 نفر از دانشجویان پرستاری که واحد اخلاق را نگذرانده بودند، به‌صورت تمام شماری انتخاب شدند. با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه یادگیری مبتنی بر مورد (37 نفر) و گروه سخنرانی (36 نفر) تقسیم شدند. قبل از شروع مداخله پیش‌آزمونی از هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه حساسیت اخلاقی لوتزن به عمل آمد. آموزش اخلاق در هر دو گروه به مدت دو ماه و نیم انجام شد. محتویات آموزشی در هر دو گروه یکسان بوده و تنها تفاوت در نوع روش آموزشی بود. یک ماه پس از اتمام مداخله، پرسشنامه حساسیت اخلاقی مجدداً توسط دو گروه تکمیل شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری (v. 16.0, SPSS Inc., Chicago, IL, USA) spss 16 و آزمون‌های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: قبل از مداخله تفاوت آماری معنی‌داری ازنظر میانگین نمره حساسیت اخلاقی بین دو گروه مداخله و کنترل وجود نداشت (22/0=p)، اما بعد از مداخله، میانگین نمره حساسیت اخلاقی در گروه مبتنی بر مورد نسبت به گروه سخنرانی به‌طور معنی‌داری افزایش یافته بود (04/0= p). بحث و نتیجه‌گیری: آموزش اخلاق به روش مبتنی بر مورد در مقایسه با روش سنتی در ارتقاء حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری مؤثرتر می‌باشد و ارتقای حساسیت اخلاقی عامل اصلی تأثیرگذار در ارائه مراقبت‌های بهتر پرستاری می‌باشد. بنابراین پیشنهاد می‌شود از این ‌روش در آموزش اخلاق حرفه‌ای استفاده گردد.  
واژه‌های کلیدی: آموزش، اخلاق، حساسیت اخلاقی، پرستاری
متن کامل [PDF 466 kb]   (2164 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb