پیش‌زمینه و هدف: اضطراب شامل احساس درماندگی، برانگیختگی است. برای کنترل اضطراب در بیماران روش‌های متفاوتی استفاده می‌شود. در این میان دو روش آرام‌سازی عضلانی بنسون و تصویرسازی ذهنی بیشتر موردتوجه قرار گرفته‌اند. ولی تفاوت این دو روش همچنان ناشناخته مانده است. بنابراین پژوهش حاضر باهدف تعیین تفاوت دو روش آرام‌سازی عضلانی بنسون و تصویرسازی ذهنی بر میزان اضطراب بیماران تحت همودیالیز انجام گرفت. مواد و روش کار: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با یک گروه کنترل است که بر روی 96 بیمار تحت همودیالیز مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های شهرستان ماهشهر که به‌وسیله نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به 3 گروه تخصیص داده شدند. قبل از اجرای مداخله بیماران پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب بک را تکمیل کردند. دو گروه مداخله به مدت یک ماه و به میزان روزی دوبار این فن‌ها را انجام دادند. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. بعد از یک ماه از انجام مداخلات مجدداً پرسشنامه اضطراب بک توسط بیماران تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از t زوجی، t مستقل و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه‌و‌تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین نمره اضطراب قبل از انجام مداخله در سه گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. در دو گروه مداخله تصویرسازی و بنسون میزان کاهش امتیاز اضطراب بعد از مداخله نسبت به قبل مداخله به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. ولی میزان کاهش امتیاز اضطراب بعد از مداخله نسبت به قبل مداخله در دو گروه تصویرسازی و بنسون تفاوت معنی‌داری نداشت (263/0=p) بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دو روش آرام‌سازی عضلانی بنسون و تصویرسازی ذهنی موجب کاهش اضطراب بیماران می‌شود و تفاوتی ازنظر تأثیرگذاری بیشتر بین این دو روش مشاهده نشد. لذا پیشنهاد می‌گردد که از این ‌روش‌ها در کنترل اضطراب بیماران تحت همودیالیز و سایر بیماران خاص استفاده شود.  

واژه‌های کلیدی: همودیالیز، اضطراب، آرام‌سازی عضلانی، تصویرسازی

متن کامل [PDF 496 kb]   (1262 دریافت)