پیش‌زمینه و هدف: پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش کمک‌های روان‌شناختی اولیه بر شیوه‌های مقابله با استرس و کفایت هیجانی زنان بعد از زایمان انجام گرفت. در پژوهش نیمه تجربی حاضر، از طرح دو گروهی با آزمون قبل و بعد از آموزش استفاده شد. مواد و روش‌ها: در پژوهش نیمه تجربی حاضر، از طرح دو گروهی با آزمون قبل و بعد از آموزش استفاده شد. جامعه موردبررسی عبارت بود از تمامی زنان که برای زایمان در بهمن‌ماه سال 1396 به بیمارستان قمر بنی‌هاشم خوی مراجعه کرده بودند. از این میان تعداد 24 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جای‌دهی شدند. برای گروه آزمایش آموزش کمک‌های روان‌شناختی اولیه طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای برگزار شد، درحالی‌که گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. داده‌های پژوهش با کمک پرسشنامه مقابله با استرس اندلر و پارکر و کفایت هیجانی براسور و همکاران جمع‌آوری شد. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در محیط نرم‌افزار SPSS21 صورت گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات راهبرد مقابله‌ای مسئله مدار در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش و میانگین نمرات راهبرد مقابله‌ای هیجان مدار کاهش معنی‌داری داشته است (P=0/000). اما میانگین نمرات روش مقابله اجتنابی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت. بین دو گروه ازنظر کفایت هیجانی تفاوتی معنی‌دار وجود داشت (P=0/005). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، می‌توان گفت که آموزش کمک‌های روان‌شناختی اولیه در دوران پس از زایمان بر شیوه‌های مقابله با استرس (مقابله مسئله مدار / هیجان مدار) و کفایت هیجانی زنان اثربخش است.  

واژه‌های کلیدی: کمک‌های روان‌شناختی اولیه، روش‌های مقابله با استرس، کفایت هیجانی

متن کامل [PDF 460 kb]   (878 دریافت)