پیش‌زمینه و هدف: سلامت اجتماعی در کنار سلامت جسمی و روانی یکی از ارکان تشکیل‌دهنده سلامت است. این مطالعه باهدف بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت اجتماعی در پرستاران بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی –تحلیلی به‌صورت مقطعی در سال 1397 بر روی 340 نفر از پرستاران بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعی کییز بود. این پرسشنامه دارای پنج بعد انسجام اجتماعی، شکوفایی اجتماعی، پذیرش اجتماعی، مشارکت اجتماعی و همبستگی اجتماعی است. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های توصیفی و آزمون‌های t-Test، ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره توسط نرم‌افزار SPSS23 در سطح معنی‌داری 05/0=‌‎α تحلیل گردید. یافته‌ها: میانگین امتیاز سلامت اجتماعی پرستاران برابر با 37/6±43/64 به‌دست آمد. بعد انسجام اجتماعی با میانگین 02/1±52/3 بیشترین و بعد شکوفایی اجتماعی با میانگین 8/0±05/3 کم‌ترین امتیاز را در میان ابعاد سلامت اجتماعی به خود اختصاص دادند. بین متغیرهای سطح تحصیلات (28/2F=، 001/0P=) و رابطه استخدامی (40/1F=، 03/0P=) با سطح سلامت اجتماعی رابطه آماری معنی‌داری مشاهده شد. همچنین بین متغیرهای جنسیت (16/1t=، 02/0P=) و وضعیت تأهل (21/1t=، 04/0P=) با سطح سلامت اجتماعی رابطه آماری معنی‌داری وجود داشت. بحث و نتیجه‌گیری: سلامت اجتماعی پرستاران در سطح "خوب" برآورد گردید، بااین‌حال به‌منظور ارتقاء سطح این سلامت به حد "عالی"، اجرای مداخلات آموزشی در زمینه سلامت اجتماعی در بین پرستاران بیمارستان‌های موردبررسی پیشنهاد می‌گردد.  

واژه‌های کلیدی: سلامت اجتماعی، بیمارستان، پرستار، شیراز

متن کامل [PDF 472 kb]   (1304 دریافت)