پیش‌زمینه و هدف: سرطان پستان در بسیاری از کشورهای جهان و در ایران یکی از سرطان‌های شایع می‌باشد که باعث کاهش خودکارآمدی می‌شود. مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی مراقبت معنوی بر خودکارآمدی زنان مبتلا به سرطان پستان در مراکز منتخب شهر قم در سال 1396 انجام شده است. مواد و روش کار: این مطالعه تجربی در سال 1396 بر روی 40 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان در مراکز منتخب شهر قم انجام شد. افراد به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. برای گروه مداخله 6 جلسه مراقبت معنوی (هفته‌ای یک جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه) اجرا شد. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران به‌عنوان ابزار استفاده شد، که افراد موردپژوهش قبل از شروع مداخله، بلافاصله بعد از پایان مداخله و دو ماه بعد از پایان مداخله پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss نسخه 21 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: بر اساس نتایج مطالعه گروه‌های مورد بررسی دارای ویژگی جمعیت شناختی و زمینه‌ای یکسانی بودند. تفاوت معنی‌داری در میانگین نمره خودکارآمدی بلافاصله و دو ماه بعد از انجام مداخله (01/0)، در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل دیده شد. میزان تأثیر برابر با 1/40 درصد می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: آموزش مراقبت معنوی بر خودکارآمدی در زنان مبتلا به سرطان اثربخش بوده است. لذا طراحی و اجرای چنین برنامه‌هایی به‌صورت گسترده‌تر و بر اساس نیازهای آموزشی و حمایتی بیماران پیشنهاد می‌گردد.  

واژه‌های کلیدی: مراقبت معنوی، خودکارآمدی، سرطان پستان

متن کامل [PDF 525 kb]   (1287 دریافت)