پیش‌زمینه و هدف: نگرانی‌های همدلانه یکی از عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی حرفه‌ای پرستاران می‌باشد. این پژوهش باهدف بررسی، مدل ساختاری رابطه نگرانی‌های همدلانه با رضایت از شفقت و خستگی از شفقت در پرستاران بخش‌های مراقبت‌های ویژه انجام شد. مواد و روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی، از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری آن را کلیه پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه اعم از NICU- ICU-CCU و دیالیز در بیمارستان‌های اصفهان در سال 1396 تشکیل می‌دادند که از میان آن‌ها تعداد 250 نفر از پرستاران (زن و مرد) شاغل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه در بیمارستان‌های الزهرا، نور و علی‌اصغر، امین و کاشانی بر اساس نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش شامل، سنجش کیفیت زندگی حرفه‌ای استم و نگرانی‌های همدلانه دیویس پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار AMOS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج مدل ساختاری نشان داد رابطه نگرانی‌های همدلانه با رضایت از شفقت و خستگی از شفقت از برازش مطلوب برخوردار است به‌طوری‌که متغیر نگرانی‌های همدلانه 67/0 درصد از واریانس بعد رضایت از شفقت و 13/0 درصد از واریانس بعد خستگی از شفقت را تبیین می‌کند. نتیجه‌گیری: بنابر نتایج این پژوهش، نگرانی‌های همدلانه بر ابعاد کیفیت زندگی پرستاران تأثیر معنی‌دار دارد.  

واژه‌های کلیدی: همدلی، شفقت، خستگی، بخش‌های مراقبت ویژه، پرستاران

متن کامل [PDF 556 kb]   (1092 دریافت)