دوره 17، شماره 5 - ( مرداد 1398 )                   جلد 17 شماره 5 صفحات 391-379 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tavassoli A, ahmadi N, ahmadi F. FACTORS RELATED TO DOMESTIC VIOLENCE AGAINST PREGNANT WOMEN REFERRING TO HOSPITALS AND VACCINATION CENTERS IN TEHRAN. Nursing and Midwifery Journal 2019; 17 (5) :379-391
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3751-fa.html
توسلی افسانه، احمدی نیره، احمدی فهیمه. عوامل مرتبط با خشونت خانگی علیه زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان‌ها و مراکز واکسیناسیون شهر تهران. مجله پرستاری و مامایی. 1398; 17 (5) :379-391

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3751-fa.html

عوامل مرتبط با خشونت خانگی علیه زنان باردار مراجعه‌کننده به بیمارستان‌ها و مراکز واکسیناسیون شهر تهران
افسانه توسلی* 1، نیره احمدی2 ، فهیمه احمدی2
1- گروه مطالعات زنان و خانواده، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران(نویسنده مسئول) ، afsaneh_tavassoli@alzahra.ac.ir
2- گروه مطالعات زنان و خانواده، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده:   (3621 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: خشونت علیه زنان پدیده­ای جهانی است و در همه اعصار وجود داشته است. پژوهش حاضر باهدف روشن­تر شدن ابعاد خشونت علیه زنان باردار و عوامل مؤثر بر آن انجام شده است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعه­ای مقطعی بر روی 270 زن متأهل است؛ که از اردیبهشت تا آبان ماه سال 1397 به مراکز درمانی و واکسیناسیون شهر تهران مراجعه کرده‌اند. روش تحقیق پیمایش و ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­ی ساخت­یافته بود. داده­ها پس از جمع­آوری توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 22، تجزیه‌وتحلیل شدند و در این راستا از آزمون‌های آماری  ضریب همبستگی، تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تفاوت میانگین استفاده گردید. یافته ­ها: با توجه به نتایج پژوهش 8/82 درصد زنان حداقل یکی از انواع خشونت را در دوران بارداری تجربه کرده‌اند. در مورد ابعاد خشونت، خشونت مالی با 66/29 درصد شایع‌ترین نوع خشونت و خشونت جسمی با 43/13 درصد کم‌ترین میزان خشونت را به خود اختصاص داده‌اند. هم‌چنین نتایج حاکی از آن است که با سطح معنی‌داری 5 درصد، افزایش تحصیلات زن (14- r =) و مرد (11- r =)، عاملی مؤثر در کاهش خشونت­های جسمی، مالی و اجتماعی است. به‌علاوه هرچه محل تولد مردان از محیط­های کوچک روستایی به شهرهای بزرگ نزدیک‌تر شده، میزان خشونت (به‌جز بعد مالی خشونت) نیز  (22- r =) کاهش یافته است. زنان با خواستگاه روستایی یا شهر کوچک، بیشتر مورد خشونت واقع شده­اند و نیز با افزایش سطح توسعه فرهنگی محل سکونت، میزان خشونت اعمال‌شده در ابعاد مالی(171- r =)، جسمی (13- r =) و اجتماعی (15- r =) کاهش یافته است. میزان خشونت مردان فارس از خشونت مردان کرد، ترک و سایر قومیت‌ها کم‌تر بوده است. همچنین دو متغیر نگرش‌های فرهنگی مولد (50 r =) و مانع خشونت (40- r =) بیشترین شدت رابطه را با متغیر شاخص خشونت داشته‌اند. به‌علاوه شکل‌گیری نگرش‌های فرهنگی در زنان، رابطه معنی‌داری با متغیرهای سن، تحصیلات، توسعه فرهنگی محل سکونت و محل تولد آنان دارد؛ اما بین قومیت زنان و نگرش‌های فرهنگی مولد و مانع خشونت در آنان رابطه  معنی‌داری دیده نشد. نتیجه ­گیری: با توجه به یافته­های پژوهش، افزایش سطح تحصیلات زنان و مردان، توسعه­ی فرهنگی محله­ها و اصلاح نگرش‌های فرهنگی در سطح خانواده ازجمله عوامل مؤثر بر خشونت علیه زنان باردار هستند.
واژه‌های کلیدی: خشونت خانگی، خشونت علیه زنان، بارداری، عوامل فرهنگی، نگرش‌های فرهنگی
متن کامل [PDF 479 kb]   (991 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مامایی
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb