پیش‌زمینه و هدف: دلیریوم یک اختلال در بخش مراقبت‌های ویژه است و اختلال خواب می‌تواند عامل خطری برای آن باشد، بنابراین انجام اقدامات غیردارویی که در حیطه اختیارات پرستار باشد و بتواند موجب ارتقاء خواب به‌عنوان یک استراتژی بالقوه برای کاهش دلیریوم شود، اهمیت دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر استفاده از گوش­بند و ماسک چشمی در طی خواب شب بر دلیریوم بیماران بخش مراقبت‌های ویژه می­باشد. مواد و روش­ها‌: در این مطالعه تجربی 73 بیمار بستری در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های قایم (عج­الله) و امام رضا (ع) شهر مشهد به روش در دسترس در مدت 6 ماه انتخاب شدند و بر اساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص داده شدند. در گروه مداخله در 3 روز متوالی از ساعت 22 تا 6 صبح از گوش­بند و ماسک چشمی استفاده شد. بیماران روز از قبل مداخله و در هر روز استفاده از گوش­بند و ماسک چشمی و بعد مداخله در روز سوم استفاده از گوش­بند و ماسک چشمی با استفاده ابزار روا و پایا شده دلیریوم NeeCham مورد ارزیابی قرار گرفتند. نمره دلیریوم و حیطه­های آن در مراحل مختلف در دو گروه، توسط آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با مقادیر تکراری مقایسه شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که استفاده از گوش­بند و ماسک چشمی و زمان هر دو بر میزان نمره کلی دلیریوم تأثیر دارد (05/0>p). در حیطه­های فرایند و رفتار اثر زمان، گروه و متقابل ازنظر آماری تفاوت معناداری داشتند (05/0>p)؛ اما در حیطه فیزیولوژیک اثر گروه و اثر کلی ارتباط آماری معناداری را نشان نداد (05/0

واژه‌های کلیدی: بخش مراقبت‌های ویژه، دلیریوم، گوش‌بند، ماسک چشمی

متن کامل [PDF 473 kb]   (1636 دریافت)