پیش‌زمینه و هدف: زندگی در دوران عقد در طی سال‌های گذشته رواج بیشتری در بین زوجین جوان پیدا کرده است حال‌آنکه به مشکلات زوجین در این دوران توجه کمتری شده است. این مقاله به تعیین چگونگی زیست جنسی زوج‌های جوان در دوران عقد در مراجعه‌کنندگان به مرکز مشاوره قبل از ازدواج شهر کرمان در سال 1396 پرداخته است. مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی دومرحله‌ای بر روی 712 مورد زوجین مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره قبل از ازدواج شهر کرمان از مردادماه لغایت اسفندماه 1396 با شیوه نمونه‌گیری در دسترس انجام شد. در مرحله اول مطالعه اطلاعات دموگرافیک و تماس زوجین هنگام مراجعه جهت شرکت در کلاس‌های مشاوره قبل از ازدواج تکمیل شد. حداقل دو ماه پس از ازدواج در مرحله دوم، اطلاعات مربوط به زیست جنسی زوجین از طریق مصاحبه تلفنی با خانم‌ها توسط پژوهشگر اخذ و در چک‌لیست پژوهشگر ساخته وارد گردید. داده‌ها به نرم‌افزار SPSS  نسخه 16 واردشده و به کمک آمار توصیفی تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: از کل نمونه‌های پژوهش 31.8درصد زوجینی که در دوران عقد ماندند در 87درصد موارد با هم خوابیدن را تجربه کردند حال‌آنکه 45درصد خانم‌ها اصرار داشتند که بکارت خود را در دوران عقد حفظ کنند. این گروه انواع مختلفی از تعاملات جنسی شامل مقاربت دهانی و مقعدی را جایگزین کرده بودند. نتیجه‌گیری: تناقض و دوگانگی مربوط به مجاز بودن روابط نزدیک و طولانی‌مدت ازیک‌طرف و ممنوع بودن رابطه واژینال از طرف دیگر زوجین را در معرض آسیب‌های روانی، مشکلات بین فردی و حتی حاملگی ناخواسته قرار می‌دهد و نیازمند توجه بیشتر است.

واژه‌های کلیدی: دوران عقد، زیست جنسی، کرمان

متن کامل [PDF 1804 kb]   (732 دریافت)