پیش‌زمینه و هدف: خطاهای دارویی در بخش پذیرش روان‌پزشکی به علت گردش بیشتر بیماران و کارکنان پرستاری و تغییرات مکرر در تجویزها بیشتر بوده و مصرف دارو در اغلب موارد در حالت‌های پرسروصدا و در زمان صرف غذا در بیماران رخ می‌دهد. مدل  SBAR (وضعیت، پیشینه، ارزیابی، توصیه)، یک ابزار بسیار مؤثر است که یک ساختار قابل پیش‌بینی رایج و معمولی برای ارتباطات را فراهم می‌کند. مطالعه­ حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش مدل ارتباط  SBAR بر فراوانی خطاهای دارویی پرستاران شاغل در مرکز آموزشی-درمانی روان‌پزشکی رازی ارومیه در سال 1397 انجام گرفت. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با پیش­آزمون و پس­آزمون بوده و نمونه پژوهش شامل 64 نفر کادر پرستاری شاغل در مرکز آموزشی– درمانی روان‌پزشکی رازی ارومیه در سال 1397 بود که به‌صورت تمام شماری انتخاب شدند. در این مطالعه از ابزار پرسشنامه خطای تجویز دارو استفاده شد. در مورد آموزش مدل ارتباط  SBAR نیز، 10 جلسه سخنرانی در مورد نحوه اجرای مدل ارتباطی SBAR و پخش پمفلت آموزشی در مدل ارتباطی SBAR و نصب برنامه الکترونیکی به‌صورت فایل pdf بر روی مانیتور کامپیوتر بخش‌ها به‌صورت تصادفی در شیفت‌های مختلف ارائه‌شده و تأثیر آموزش مدل SBAR ارزیابی شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که بر اساس آزمون ویلکاکسون در داروهای تزریقی (59/6- = Z) و هم در داروهای غیر تزریقی (26/4- = Z) در سطح P

واژه‌های کلیدی: SBAR، خطاهای دارویی پرستاران، بخش‌های روان‌پزشکی، ایمنی بیمار

متن کامل [PDF 2217 kb]   (722 دریافت)