پیش‌زمینه و هدف: تاب‌آوری فرآیند توانایی یا پیامد سازگاری موفقیت‌آمیز با شرایط تهدیدکننده است. پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش هوش هیجانی، بر تاب‌آوری همسران بیماران دارای اختلال اسکیزوفرنی انجام شد. مواد و روش کار: در این کارآزمایی در عرصه پژوهش 30 نفر از همسران بیماران دارای اختلال اسکیزوفرنی بیمارستان 22 بهمن قزوین به روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله و شاهد تخصیص داده شدند. ابتدا سه پرسشنامه جمعیت‌شناسی، هوش هیجانی بار- آن و تاب‌آوری کانر و دیویدسون توسط گروه مداخله و کنترل تکمیل سپس با برگزاری جلسات آموزشی به مدت 8 جلسه، برای افراد گروه مداخله آموزش‌های لازم در خصوص هوش هیجانی و مهارت‌های آن همراه با تمرین‌های عملی در جلسات ارائه گردید. سپس دو پرسشنامه تاب‌آوری و هوش هیجانی مجدداً توسط هر دو گروه مداخله و کنترل تکمیل گردید. برای تحلیل داده‌ها از آزمون دقیق فیشر، تی مستقل، تی زوجی و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته‌ها: میانگین نمره هوش هیجانی قبل از مداخله در گروه مداخله 308/40±87/285 و در گروه کنترل 826/28±33/287 بود. که بعد از مداخله در گروه مداخله 496/35±87/295 و در گروه شاهد به 088/27±73/288 رسید. میانگین نمره تاب‌آوری در گروه مداخله قبل از مداخله 876/7±80/22 و در گروه شاهد 596/10±53/32 بود. که بعد از مداخله در گروه مداخله 051/11±87/63 و در گروه شاهد به 520/13±93/57 رسید که این تغییرات ازنظر آماری معنی‌دار گردید. (p< 0.05). بحث و نتیجه‌گیری: آموزش هوش هیجانی، تاب‌آوری همسران بیماران اسکیزوفرنی را در بعضی مؤلفه‌های تعریف‌شده بیشتر ارتقا می‌دهد، درحالی‌که تغییر چندانی در تاب‌آوری افراد در گروه شاهد قبل و بعد از مداخله ایجاد نشده بود. لذا توصیه می‌شود که آموزش هوش هیجانی در برنامه‌های آموزشی همسران این بیماران گنجانده شود.

واژه‌های کلیدی: هوش هیجانی، تاب‌آوری، اسکیزوفرنی، خانواده

متن کامل [PDF 542 kb]   (650 دریافت)