Parizad N, Radfar M, Yarmohammadi M, Alinejad V. SMARTPHONE ADDICTION AND ITS RELATIONSHIP WITH LONELINESS, FEAR OF MISSING OUT, AND ACADEMIC PERFORMANCE AMONG STUDENTS OF URMIA UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES. Nursing and Midwifery Journal 2022; 20 (1) :43-54
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4562-fa.html
پریزاد ناصر، رادفر مولود، یارمحمدی ملکه، علی نژاد وحید. اعتیاد به تلفن هوشمند و ارتباط آن با احساس تنهایی، ترس از در حاشیه ماندن و عملکرد تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه. مجله پرستاری و مامایی. 1401; 20 (1) :43-54
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4562-fa.html
1- استادیار، پرستاری، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار، موسسه تحقیقات بالینی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران
2- دانشیار پرستاری، گروه روان، پرستاری روان، بهداشت جامعه و فن، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
3- کارشناسی ارشد داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران. (نویسنده مسئول) ، m.yarmohammadi1398@gmail.com
4- استادیار آمار زیستی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده: (1513 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: گوشیهای هوشمند علیرغم کاربرد فراوانی که در بین عموم دارد دارای عوارضی است که میتواند منجر به مشکلات جبرانناپذیری شود. بررسی ارتباط اعتیاد به گوشی هوشمند با احساس تنهایی، ترس از در حاشیه ماندن (فومو) و عملکرد تحصیلی دانشجویان همواره موردتوجه مطالعات بوده است. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط اعتیاد به تلفن هوشمند با احساس تنهایی، فومو و عملکرد تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1400 انجام شد.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی و همبستگی، 230 دانشجوی بهصورت نمونهگیری طبقهای وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود شامل دانشجویان دارای گوشی هوشمند و تمایل به شرکت در مطالعه بود. دادههای از طریق پرسشنامههای عملکرد تحصیلی فام و تیلور، احساس تنهایی راسل، پرسشنامه در حاشیه ماندن پرزیبلسکی و اعتیاد به تلفن هوشمند وون جمعآوری گردید. جهت تحلیل دادهها از آزمونهای آمار استنباطی: کای اسکوئر و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. مقدار p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: نحوه استفاده از گوشی همراه در دانشجویان مطالعه حاضر 100(5/43درصد) دانشجو برای مصرف درسی و آموزشی استفاده کرده و 130(5/56درصد) دانشجو برای مصرف غیردرسی و غیر آموزشی بوده است. میانگین نمره اعتیاد به گوشی هوشمند دانشجویان متوسط به بالا، احساس تنهایی دانشجویان متوسط، نمره فوموی دانشجویان در حیطه متوسط به بالا و نمره عملکرد تحصیلی دانشجویان در حیطه متوسط بود. همبستگی بین نمره اعتیاد به تلفن هوشمند با متغیرهای احساس تنهایی و فومو معنیدار و مستقیم و با عملکرد تحصیلی ارتباط معنیدار و معکوس بودند (05/0>P).
نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، ارتباط بین متغیرهای اعتیاد به گوشی هوشمند و احساس تنهایی و فومو معنادار و مستقیم و ارتباط بین اعتیاد به گوشی هوشمند و عملکرد تحصیلی ارتباط معنادار و معکوس بود. مدیران بهداشت و درمان باید با اتخاذ استراتژیهای عملی فومو و احساس تنهایی دانشجویان را کاهش داده و عملکرد تحصیلی آنان را بهبود بخشند تا دانشجویان را در تلاش برای ترک اعتیاد به گوشی هوشمند یاری دهند. برگزاری کلاسهای آموزش مهارتهای خودمدیریتی، نگهداشتن دانشجویان در یک برنامه زمانبندیشده، خاموش کردن اعلانهای گوشی هوشمند، تشویق دانشجویان به فعالیتهای ورزشی، و شرکت در فعالیتهای گروهی و خانوادگی کمککننده خواهد بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری