دوره 20، شماره 8 - ( آبان 1401 )                   جلد 20 شماره 8 صفحات 664-655 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشیار پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران (نویسنده مسئول) ، afshar_m_1344@yahoo.com
2- دانشجوی کارشناسی ارشد روانپرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
:   (2601 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: شفقت به بیمار عنصر اصلی ارائه خدمات سلامت با کیفیت به بیماران و عاملی در رضایت شغلی است. لذا هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان شفقت پرستاران نسبت به بیماران و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1400 می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 400 پرستار شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1400 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس آن‌ها پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک، شفقت به بیمار لی و همکاران و استرس شغلی را تکمیل نمودند. سپس نتایج در نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 با تستهای آماری آنالیز واریانس یک طرفه، همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین شفقت به بیمار در پرستاران 37/5±99/65 (طیف نمره 85-17) بود که با توجه به امتیاز درصدی 6/77 درصد، در حد بالا بود. همچنین نتایج نشان داد میانگین نمره کل استرس شغلی پرستاران 23/14±73/112 (طیف نمره 175-35) بود و آن‌ها از نظر استرس شغلی در حد متوسط (4/64%) بودند. نتایج رگرسیون نشان داد تنها سه متغیر سابقه خدمت (173/0 β =)، استرس شغلی (121/0 β =) و وضعیت تأهل (110/0β =) با شفقت به بیمار ارتباط معناداری داشتند (05/0p<) و شفقت پرستار به بیمار را پیشگویی می‌کنند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می‌توان چنین استنباط کرد که با مدیریت استرس در پرستاران و توجه به عوامل دموگرافیک پرستاران، می‌توان میزان شفقت پرستار به بیمار را افزایش داد.
واژه‌های کلیدی: شفقت، پرستار، استرس
متن کامل [PDF 475 kb]   (1306 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.