دوره 20، شماره 11 - ( 10-1401 )                   جلد 20 شماره 11 صفحات 938-931 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- مربی علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، esmaeili.r@gmail.com
3- دانشیار آموزش پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
4- دانشیار بیماری‌های کلیه (بالغین)، گروه بیماری‌های داخلی، مرکز تحقیقات نفرولوژی و پیوند کلیه، پژوهشکده تحقیقات بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
:   (2854 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: در بیماران تحت درمان با همودیالیز، بروز عفونت از شایع‌ترین عوارضی است که ممکن است به دنبال تعبیه کاتتر ورید مرکزی ایجاد شود و در صورت بروز، ممکن است منجر به مرگ‌و‌میر و ناتوانی، افزایش مدت اقامت بیمار در بیمارستان و افزایش هزینه‌های بیمارستانی شود. لذا مطالعه حاضر باهدف مقایسه تأثیر استفاده از پانسمان‌های آغشته به کلرهگزیدین الکلی و پانسمان معمول بر میزان کلونیزاسیون باکتریال کاتترهای موقت در بیماران همودیالیزی انجام شد.
مواد و روش کار: در کارآزمایی بالینی حاضر، 80 بیمار پذیرش‌شده در بیمارستان‌های طالقانی، امام خمینی، آذربایجان و مرکز دیالیز امید آذربایجان در شهرستان ارومیه با تخصیص تصادفی انتخاب و در یکی از دو گروه پانسمان آغشته به کلرهگزیدین الکلی (گروه مداخله) پانسمان بتادین (گروه کنترل) قرار گرفتند؛ سپس ازنظر کلونیزاسیون باکتریال، دو گروه با کشت پوستی مورد مقایسه قرار گرفتند. داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از نسخه 24 نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری دقیق فیشر، کای اسکوئر و تی مستقل تحلیل گردید.
یافته‌ها: کلونیزاسیون باکتریال در گروه کلرهگزیدین الکلی 5 درصد و در گروه بتادین 15 درصد بود. آزمـون فیشـر نشان‌دهنده اختلاف معنی‌دار میان دو گروه ازنظر کلونیزاسیون باکتریال بوده است (00۳/0=p).
بحث و نتیجه‌گیری: کلرهگزیدین الکلی نسبت به بتادین در کاهش کلونیزاسیون باکتریال محل ورود کاتتر موقت در بیماران همودیالیزی مؤثرتر است.
متن کامل [PDF 665 kb]   (1323 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.