دوره 21، شماره 12 - ( 10-1402 )
جلد 21 شماره 12 صفحات 1008-1006 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdollahi R, Rasoolpour S. RESILIENCE, AN EFFECTIVE APPROACH TO SUSTAINABILITY IN NURSING: A LETTER TO THE EDITOR. Nursing and Midwifery Journal 2023; 21 (12) :1006-1008
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-5106-fa.html
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-5106-fa.html
عبدالهی رضا، رسول پور شبنم. تاب‌آوری، رویکردی اثربخش برای پایداری در پرستاری: یک نامه به سردبیر. مجله پرستاری و مامایی. 1402; 21 (12) :1006-1008
رضا عبدالهی*1 
، شبنم رسول پور2
، شبنم رسول پور2
1- دانشجوی دکتری پرستاری، پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (نویسنده مسئول) ، rezaabdollahi97@yahoo.com
2- دانشجوی دکتری پرستاری، پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
2- دانشجوی دکتری پرستاری، پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
چکیده: (1532 مشاهده)
پرستاران به دلیل ماهیت حرفه‌ی خود، با عوامل تنش‌زای مختلفی مواجه می‌شوند و میزان این تنش در حرفه‌ی پرستاری نسبت به سایر مشاغل حوزه سلامت از میزان بیشتری برخوردار است (1). از عوامل تنش‌زا می‌توان به مواردی چون نیاز به سطح بالای دانش و مهارت، حجم کاری بالا، لزوم پاسخ فوری و بی‌درنگ پرستار به موقعیت‌های خطیر و مسئولیت سنگین ناشی از مراقبت بیمار اشاره کرد (2). پس به دلیل ماهیت تنش‌زای حرفه پرستاری، سلامت جسمانی و روانی پرستاران با تهدید جدی روبرو می‌شود و در درازمدت می‌تواند باعث مشکلاتی چون بیماری‌های جسمی و روانی، ترک حرفه، نارضایتی و فرسودگی شغلی در آنان شود (3).
تاب‌آوری، ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامه‌دار و توانایی در ترمیم خویشتن است. این ظرفیت انسان می‌تواند باعث شود تا او پیروزمندانه از رویدادهای ناگوار بگذرد و علیرغم قرار گرفتن در معرض تنش‌های شدید، شایستگی اجتماعی، تحصیلی و شغلی او ارتقا یابد (4). تاب‌آوری نوعی ویژگی است که از فردی به فردی دیگر متفاوت است و می‌تواند به‌مرورزمان رشد کند یا کاهش یابد و بر اساس خود اصلاحگری فکری و عملی انسان، در روند آزمون‌وخطای زندگی شکل می‌گیرد (5). تاب‌آوری جهت پایداری فرد در برابر آسیب‌ها یا شرایط تهدیدکننده و همچنین شرکت فعال و سازنده فرد در محیط لازم است و موجب توانمندی فرد در برقراری تعادل زیستی– روانی در شرایط تنش‌زا می‌شود (6). فرد به کمک این توانایی قادراست شرایط استرس‌زا را به فرصتی برای یادگیری و رشد تبدیل نموده و با تمرکز بر مشکل، استرس را کنترل کند (7).
پژوهش‌ها نشـان داده‌اند تاب‌آوری به‌عنوان عاملـی مهـم، موجـب ارتقـای رضایـت پرسـتاران و مانـدگاری شـغلی در بخش‌های مختلـف می‌شود و بــر ســامت روانــی و جسـمی، کاهش اسـترس و احسـاس فرسـودگی پرستاران تأثیر گذاشته و عملکـرد حرفه‌ای و سـامت روانی‌شان را نیـز ارتقـاء می‌دهد (8). همچنین درک مفهوم تاب‌آوری می‌تواند در ارائه پشتیبانی و توسعه برنامه‌هایی برای کمک به پرستاران در ارتقا و ماندگاری در پرستاری کمک کند (9).
پرستاران در عصر کنونی ، به‌منظور رویارویی با مشکلات حرفه‌ای و تأمین سلامت روانی خـود بایـد به‌طور ماهرانه‌ای تاب‌آوری را در خود گسترش دهند، زیرا تاب‌آوری و رفتارهای تاب آورانه به‌طور بالقوه بـه افـراد کمک می‌کند تا بر تجارب منفی غلبه کنند و این تجـارب را به تجارب مثبت در خود تبدیل کنند (10). تاب‌آوری، اثرات ناگوار شرایط نامساعد شغلی را اصلاح و یا تعدیل می‌کند و باعث افزایش سلامت روان و بهبود کیفیت خدمات پرستاری می‌شود. در غیر این صورت شرایط کار برای پرستاران آن‌قدر دشوار خواهد شد که آسیب‌های روانی و زیستی برای آنان به وجود خواهد آمد و در چنین محیطی ادامه حرفه با مشکل روبرو خواهد شد (11).
در نتیجه‌گیری می‌توان اشاره کرد که تاب‌آوری عاملی اثربخش برای افزایش مقاومت و تحمل پرستاران در برابر ناملایمات و سختی‌های زندگی حرفه‌ای بوده و مجهز شدن پرستاران به این ابزار که به‌مانند سپری در برابر انواع سختی‌ها و مشکلات است، می‌توانند تحمل‌پذیری و تطابق پرستاران با ناملایمات زندگی حرفه‌ای را بهبود ببخشد. بنابراین ضروری است در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و تربیتی پرستاران به این امر توجه کافی شود تا مهارت تاب‌آوری در پرستاران نهادینه‌شده و ارتقا یابد.
تاب‌آوری، ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامه‌دار و توانایی در ترمیم خویشتن است. این ظرفیت انسان می‌تواند باعث شود تا او پیروزمندانه از رویدادهای ناگوار بگذرد و علیرغم قرار گرفتن در معرض تنش‌های شدید، شایستگی اجتماعی، تحصیلی و شغلی او ارتقا یابد (4). تاب‌آوری نوعی ویژگی است که از فردی به فردی دیگر متفاوت است و می‌تواند به‌مرورزمان رشد کند یا کاهش یابد و بر اساس خود اصلاحگری فکری و عملی انسان، در روند آزمون‌وخطای زندگی شکل می‌گیرد (5). تاب‌آوری جهت پایداری فرد در برابر آسیب‌ها یا شرایط تهدیدکننده و همچنین شرکت فعال و سازنده فرد در محیط لازم است و موجب توانمندی فرد در برقراری تعادل زیستی– روانی در شرایط تنش‌زا می‌شود (6). فرد به کمک این توانایی قادراست شرایط استرس‌زا را به فرصتی برای یادگیری و رشد تبدیل نموده و با تمرکز بر مشکل، استرس را کنترل کند (7).
پژوهش‌ها نشـان داده‌اند تاب‌آوری به‌عنوان عاملـی مهـم، موجـب ارتقـای رضایـت پرسـتاران و مانـدگاری شـغلی در بخش‌های مختلـف می‌شود و بــر ســامت روانــی و جسـمی، کاهش اسـترس و احسـاس فرسـودگی پرستاران تأثیر گذاشته و عملکـرد حرفه‌ای و سـامت روانی‌شان را نیـز ارتقـاء می‌دهد (8). همچنین درک مفهوم تاب‌آوری می‌تواند در ارائه پشتیبانی و توسعه برنامه‌هایی برای کمک به پرستاران در ارتقا و ماندگاری در پرستاری کمک کند (9).
پرستاران در عصر کنونی ، به‌منظور رویارویی با مشکلات حرفه‌ای و تأمین سلامت روانی خـود بایـد به‌طور ماهرانه‌ای تاب‌آوری را در خود گسترش دهند، زیرا تاب‌آوری و رفتارهای تاب آورانه به‌طور بالقوه بـه افـراد کمک می‌کند تا بر تجارب منفی غلبه کنند و این تجـارب را به تجارب مثبت در خود تبدیل کنند (10). تاب‌آوری، اثرات ناگوار شرایط نامساعد شغلی را اصلاح و یا تعدیل می‌کند و باعث افزایش سلامت روان و بهبود کیفیت خدمات پرستاری می‌شود. در غیر این صورت شرایط کار برای پرستاران آن‌قدر دشوار خواهد شد که آسیب‌های روانی و زیستی برای آنان به وجود خواهد آمد و در چنین محیطی ادامه حرفه با مشکل روبرو خواهد شد (11).
در نتیجه‌گیری می‌توان اشاره کرد که تاب‌آوری عاملی اثربخش برای افزایش مقاومت و تحمل پرستاران در برابر ناملایمات و سختی‌های زندگی حرفه‌ای بوده و مجهز شدن پرستاران به این ابزار که به‌مانند سپری در برابر انواع سختی‌ها و مشکلات است، می‌توانند تحمل‌پذیری و تطابق پرستاران با ناملایمات زندگی حرفه‌ای را بهبود ببخشد. بنابراین ضروری است در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و تربیتی پرستاران به این امر توجه کافی شود تا مهارت تاب‌آوری در پرستاران نهادینه‌شده و ارتقا یابد.
نوع مطالعه: نامه به سردبیر |
موضوع مقاله:
پرستاری
فهرست منابع
1. Singh C, Cross W, Munro I, Jackson D. Occupational stress facing nurse academics-A mixed-methods systematic review. J Clin Nurs 2020;29(5-6): 720-35. http: //dx.doi.org/10.1111/jocn.15150 [DOI:10.1111/jocn.15150] [PMID]
2. Neto N, Xavier EM, Tmd A. Factors associated with occupational stress among nursing professionals in health services of medium complexity. Revista Brasileira de Enfermagem. 2020;73. [DOI:10.1590/0034-7167-2018-0913] [PMID]
3. Veda A, Roy R. Occupational stress among nurses: A factorial study with special reference to Indore city. J Health Manag 2020;22(1): 67-77. http: //dx.doi.org/10.1177/0972063420908392 [DOI:10.1177/0972063420908392]
4. Hack-Polay D, Mahmoud AB, Ikafa I, Rahman M, Kordowicz M, Verde JM. Steering resilience in nursing practice: Examining the impact of digital innovations and enhanced emotional training on nurse competencies. Technovation 2023;120(102549): 102549. http: //dx.doi.org/10.1016/j.technovation.2022.102549 [DOI:10.1016/j.technovation.2022.102549]
5. Han P, Duan X, Jiang J, Zeng L, Zhang P, Zhao S, et al. A group intervention to promote resilience in nursing professionals: a randomised controlled trial. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2022;10(5). [Google Scholar]
6. Diffley DM, Duddle M. Fostering resilience in nursing students in the academic setting: A systematic review. J Nurs Educ 2022;61(5): 229-36. http: //dx.doi.org/10.3928/01484834-20220303-03 [DOI:10.3928/01484834-20220303-03] [PMID]
7. Afshari D, Nourollahi-Darabad M, Chinisaz N. Demographic predictors of resilience among nurses during the COVID-19 pandemic. Work 2021;68(2): 297-303. http: //dx.doi.org/10.3233/WOR-203376 [DOI:10.3233/WOR-203376] [PMID]
8. Zhai X, Ren L-N, Liu Y, Liu C-J, Su X-G, Feng B-E. Resilience training for nurses: A meta-analysis: A meta-analysis. J Hosp Palliat Nurs 2021;23(6): 544-50. http: //dx.doi.org/10.1097/NJH.0000000000000791 [DOI:10.1097/NJH.0000000000000791] [PMID]
9. Phillips K, Knowlton M, Riseden J. Emergency department nursing burnout and resilience. Adv Emerg Nurs J 2022;44(1): 54-62. http: //dx.doi.org/10.1097/TME.0000000000000391 [DOI:10.1097/TME.0000000000000391] [PMID]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
اطلاعات تماس
آدرس مکاتبه: آذربایجان غربی، ارومیه، بلوار رسالت، خیابان جهاد، کوی اورژانس، معاونت تحقیقات و فناوری
صندوق پستی : ۱۱۳۸
کد پستی : ۵۷۱۴۷۸۳۷۳۴
تلفن : 32233009-۰۴۴
فاکس : 32233009-۰۴۴
پست الکترونیک :
unmf
umsu.ac.ir , j.nur.midgmail.com
