مقدمه :. برای غلبه بر مشکلات فردی و اجتماعی باید توانایی­های روانی – اجتماعی افراد را بالا برد و یکی از راه­های بالا بردن توانایی­های افراد آموزش مهارت­های زندگی به آنان است (1).   مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. واحدهای پژوهش را 53 زوج (106 نفر) جوان که قصد ازدواج با هم داشتند تشکیل می­دادند برای گردآوری اطلاعات پرسش­نامه­ای در دو قسمت حاوی 14 سؤال در ارتباط با مشخصات دموگرافیک افراد و 36 سؤال در رابطه با حیطه­های مهارت­های زندگی تنظیم گردیده بود که قبل و بعد از آموزش به منظور سنجش و مقایسه آگاهی زوجین پرسش­نامه مذکور توسط آنان تکمیل شد. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t زوج تجزیه و تحلیل گردید   یافته­ها: یافته­ها نشان دادند که آموزش مهارت­های زندگی در حیطه مهارت­های ارتباطی بر زوجین با میانگین نمره قبل از آموزش 27/2 و بعد از آموزش 32/3 موثر بوده است و آموزش مهارت­های زندگی در حیطه مهارت­های تصمیم گیری و قاطعیت، حیطه مهارت­های خودشناسی و همدلی، حیطه حل مسئله، حیطه بهداشت فردی و تنظیم خانواده، حیطه مهارت­های نقادی و تفکر خلاق، حیطه مهارت­های مدیریت استرس و کنترل خشم، حیطه مهارت­های جرات­مندی و مهارت­های فرزند پروری موثر بوده است. مقادیر P-value در تمامی حیطه­ها کم­تر از 5 درصد می­باشد   بحث و نتیجه­گیری: نتایج نشان می­دهد با توجه به این­که میانگین امتیازات بعد از آموزش در اکثر حیطه­ها بیشتر از میانگین امتیازات قبل از آموزش بوده است و بیشترین تأثیر در حیطه مهارت­های حل مسئله با میانگین 48/3 و کم­ترین تأثیر در حیطه مهارت­های ابراز وجود با میانگین 72/2 بوده است لذا می­توان گفت که آموزش در تمامی حیطه­های آموزشی مؤثر بوده است و برای زوج­های جوان بسیار مفید می باشد.

واژه‌های کلیدی: آگاهی، مهارت های زندگی، بهداشت

متن کامل [PDF 250 kb]   (3304 دریافت)