دوره 7، شماره 1 - ( بهار 1388 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 35-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (12320 مشاهده)
  پیش زمینه و هدف: امروزه به­منظور آمادگی روانی بیماران قبل از عمل و کاهش اضطراب آنان، از روش­های مختلفی استفاده می­شود، در این بین موسیقی درمانی جای خود رادر طب مکمل باز کرده است. اما هنوز در رابطه با نوع موسیقی که می­تواند این تاثیرات مثبت را القا کند جای بحث بسیاری وجود دارد.   محتوی: در رابطه با انتخاب نوع موسیقی، طبق اصل تبعیت، بدن ما به صورت خودکار، با گام و ریتم و ضرب آهنگ­ها وفق پیدا می­کند. شنیدن نوایی آرام و یکنواخت، ترشح آندورفین­ها را افزایش داده و برخی از نتهای موسیقی موجب بروز واکنش­هایی نظیر کاهش ضربانات قلب، تنظیم و تعمیق تنفس، انبساط عضلانی و خواب می­گردد. به­طور کلی موسیقی آرام­بخش مشخصه­هایی نظیر: ریتم منظم، دینامیک قابل پیش بینی و هارمونی موزون دارد که البته باید براساس تمایل فرد انتخاب گردند تا حداکثر کارایی را داشته باشند. بنابراین انتخاب نوع موسیقی به عوامل متعددی از جمله ماهیت نوا و خصوصیات شنونده بستگی دارد و در این بین بهترین نتیجه با استفاده از موسیقی آشنا و مناسب حاصل خواهد شد.   نتیجه­گیری: وجود محاسن استفاده از این روش، لزوم گستردگی استفاده از موسیقی را به­عنوان یکی از ابزارهای ایجاد بهداشت روانی در جوامع نشان می­دهد. از طرفی با افزایش تقاضای سیستم­های درمانی برای خدمات متکی بر مدرک، می­توانیم نتیجه­گیری کنیم که با توجه به تفاوت­های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور ما با سایر کشورها تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز می­باشد.
متن کامل [PDF 289 kb]   (2478 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.