---

پیش زمینه و هدف: سالانه ۱۷-۱۵ میلیون نفر در جهان و حدود ۷۰ درصد مرگ ها در کشور ما در اثر بیماری های قلبی است. هر کس با توجه به میزان آگاهی که از علایم بالینی اولیه سکته قلبی دارد، آن ها را تفسیر و برای رفع آن ها اقدام می کند. این تحقیق با هدف بررسی عوامل مرتبط با آگاهی و عملکرد بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی در مواجه با علایم بالینی منجر به بستری آن ها انجام گردید.مواد و روش ها: پژوهش حاضر تحقیقی توصیفی – زمینه ای و تحلیلی از ۱۴۸ بیمار بستری مبتلا به سکته حاد قلبی در بیمارستان های شهر ارومیه است که با روش نمونه گیری در دسترس انجام گردیده و داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: اکثریت نمونه ها با میانگین سنی بالای ۵۰ سال، دارای ۵ فرزند با مصرف داروهای قلبی و دیابتی و گوارشی بودند. در ارتباط با سواد و مدت زمان صرف شده برای مراجعه به پزشک (۰۱۸/۰>p)، تجربه حمله قلبی و سن (۰=P) و بیماری های همراهی که قابل کنترل می باشند، رابطه معنی داری مشاهده گردید (۰۳/۰>P). اکثریت نمونه ها (۱/۷۹ درصد) در مورد علایم اولیه حملات قلبی اطلاعی نداشته اند. (۴۹/۵۱ درصد) اولین مراجعه خود را جهت گرفتن درمان پزشک عمومی اعلام کرده اند. اکثریت نمونه ها علت تاخیر در گرفتن درمان را عدم آگاهی از علایم حملات قلبی ذکر نموده اند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به کمی آگاهی بیماران مبتلا به سکته قلبی و مراجعه دیر و نادرست آن ها به مراکز درمانی مرتبط با بیماری های قلبی به مدیران و برنامه ریزان رسانه های گروهی و آموزشی توصیه می گرددکه در ارتباط با افزایش آگاهی عمومی مردم تلاش بیشتری نمایند.

---

  درک پرستاران از اهمیت رفتارهای مراقبتی و عوامل تعیین کننده آن     دکتر صالح سلیمی * [۱] ، افسانه عظیم پور [۲] ، دکتر محمد فشارکی [۳] ، شهلا محمد زاده [۴]     تاریخ دریافت ۰۴/۰۷/۱۳۹۰ تاریخ پذیرش ۱۱/۰۹/۱۳۹۰     چکیده   پیش زمینه و هدف: در سراسر جهان اعتقاد بر این است که اصول نظری پرستاری بر پایه درک از مراقبت استوار است. هدف مطالعه حاضر بررسی درک پرستاران از رفتارهای مراقبتی و عوامل تعیین کننده آن بود.   مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی ۱۴۳ پرستار به عنوان نمونه شرکت داشتند. نمونه‌ها با روش نمونه گیری سهمیه‌ای از چهار بیمارستان آموزشی در شهر ارومیه از آذر تا اسفند ۱۳۸۹ انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از دو پرسش‌نامه پایا و روایی CDI-۲۵ و پژوهشگر ساخته DNCB-۳۸ گردآوری شد. اعتبار ترجمه و ظاهری فرم فارسی پرسش‌نامه CDI-۲۵ و اعتبار علمی DNCB-۳۸ با نظر متخصصین فن تأمین شد. پایایی هر دو پرسش‌نامه به روش آزمون مجدد و پایایی درونی با استفاده از روش آلفای کرونباخ تعیین شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۸ ، در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ > P و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (تی تست، آنالیز واریانس و رگرسیون) آنالیز شدند.   یافته‌ها: نمرات شرکت کنندگان به مجموع آیتم‌های جسمانی و روانی- اجتماعی اختلاف معنی‌دار آماری نداشت. برخی از مشخصات جمعیت شناختی شرکت کنندگان (سن، دانشگاه محل تحصیل، نوع استخدام و سابقه خدمت) با نمرات عوامل تعیین کننده رفتارهای مراقبتی ارتباط آماری معنی‌داری داشت. مهم‌ترین رفتارهای مراقبتی از نظر پرستاران شامل «داشتن شایستگی و توانائی برای انجام پروسیجرهای بالینی»، «حفظ حریم خصوصی بیمار» و «شرکت دادن بیمار در مراقبت از خود» و کم اهمیت‌ترین رفتار مراقبتی را «مطلع کردن بستگان بیمار از وضعیت بیمارشان» ذکر کردند. مهم‌ترین عوامل تعیین کننده رفتارهای مراقبتی «حجم کار»، «میزان علاقه به حرفه پرستاری» «رضایت شغلی» بود، اما نتایج تست رگرسیون نشان داد که فاکتور «شرکت در دوره‌ها یا سمینارهای آموزشی مرتبط پس از فارغ‌التحصیلی» تنها عامل پیش بین کننده رفتارهای مراقبتی است.   بحث و نتیجه گیری: علی‌رغم تاکیدی که در رشته پرستاری وجود دارد، برخی از جنبه‌های مهم جسمانی- تکنیکی مراقبت (نظیر کمک در فعالیت‌های روزمره) و روانی- اجتماعی مراقبت (نظیر گوش کردن به بیمار یا نشستن با وی) مورد غفلت است. با توجه به تأثیرگذاری واضح دوره‌ها یا سمینارهای آموزشی بر رفتارهای مراقبتی پیشنهاد می‌شود در آموزش‌های ضمن خدمت پرستاران آموزش رفتارهای مراقبتی گنجانده شود. علاوه بر این لازم است به گونه‌ای در آموزش‌های ضمن خدمت تجدید نظر شود که امکان تصحیح برداشت‌های نادرست از مفهوم مراقبت در پرستاری فراهم شود. نکته حائز اهمیت دیگر اندیشیدن تمهیداتی برای جذب دانشجویان علاقمند به رشته پرستاری است.   کلیدواژه‌ها: رفتارهای مراقبتی، درک پرستاران، عوامل تعیین کننده     دوماهنامه دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دهم، شماره اول، پی در پی ۳۶، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۱، ص ۶۰-۴۹     آدرس مکاتبه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، گروه پرستاری، تلفن: ۰۹۱۴۳۴۰۴۵۳۴   Email: salimitr@yahoo.co.uk   این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد می باشد.   [۱] استادیار پرستاری، عضو هیئت علمی و مدیر گروه پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه (نویسنده مسئول)   [۲] دانشجوی کارشناس ارشد آموزش پرستاری گرایش داخلی-جراحی، دانشکده پرستاری و مامائی واحد پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران   [۳] دانشیار آمار حیاتی، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری مامائی واحد پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران   [۴] مربی، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری مامائی واحد پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران

---

  تأثیر برنامه‌های خودمدیریتی بر پیروی از رژیم غذایی و اضافه وزن بین دو جلسه دیالیز در بیماران تحت درمان با همودیالیز     اسفندیار بالجانی [۱] *، حسین حبیب زاد ه [۲] ، ژاله رحیمی [۳] ، افسانه عظیم پور [۴] ، صالح سلیمی [۵]     تاریخ دریافت ۱۰/۱۲/۱۳۹۱ تاریخ پذیرش ۰۱/۰۲/۱۳۹۲     چکیده   پیش زمینه و هدف: عدم تبعیت از رژیم غذایی در میان بیماران دیالیزی شایع و از مشکلات جدی در این بیماران است . علیرغم وجود شواهدی مبنی بر اثربخشی مداخلات خودمدیریتی در بیماری‌های مزمن، مطالعات کمی در زمینه ارزش برنامه‌های خودمدیریتی در بیماران تحت درمان با همودیالیز صورت گرفته است. این تحقیق با هدف تأثیر برنامه‌های خودمدیریتی بر تبعیت از رژیم غذایی و اضافه وزن بین دو جلسه دیالیز در بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد.   مواد و روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. تعداد نمونه شامل ۸۲ نفر از بیماران تحت درمان با همودیالیز مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان طالقانی ارومیه بود. بیماران بعد از همسان‌سازی به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. داده‌ها قبل و بعد از ۱۲ هفته مداخله، توسط فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه تبعیت رفتاری بیماران کلیوی تکمیل شد و با استفاده از آمار توصیفی ، آزمون تی زوج و آزمون تی گروه‌های مستقل تجزیه تحلیل شدند.   یافته‌ها: نتایج نشان داد که اختلاف میانگین تبعیت از رژیم غذایی و محدودیت مایعات و اضافه وزن بین دو جلسه دیالیز قبل از مداخله بین گروه مداخله و شاهد معنی‌دار نبود. همچنین نتایج نشان داد بعد از مداخله اختلاف میانگین اضافه وزن بین دو جلسه دیالیز و خرده مقیاس رعایت محدودیت مایعات، تبعیت پتاسیم - فسفات و محدودیت سدیم بین گروه مداخله و شاهد معنی‌دار بود(۰۵/۰ P< ) اما خرده مقیاس خودمراقبتی و تبعیت در مواقع خاص بین دو گروه معنی‌دار نبود.   بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تأثیر برنامه‌های خودمدیریتی بر کنترل بیماری در بیماران همودیالیزی را نشان داد. با توجه به کمبود نیروی انسانی در پرستاری و اهمیت مشارکت بیماران در مدیریت بیماری‌های مزمن ، توسعه برنامه‌های خودمدیریتی می‌تواند جایگزین روش‌های آموزش سنتی و پاسخی به چالش‌های مذکور باشد.   کلید واژه‌ها: خودمدیریتی، تبعیت از رژیم غذایی، همودیالیز     مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره یازدهم، شماره چهارم، پی در پی ۴۵، تیر ۱۳۹۲، ص ۲۶۸-۲۵۹     آدرس مکاتبه: ارومیه، جاده فرودگاه، واحد شماره ۳ دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده دامپزشکی و پیراپزشکی، گروه پرستاری، تلفن:۲۷۱۹۹۰۰-۰۴۴۱، ۰۹۱۴۱۴۰۴۰۸۲   Email: baljani۱@yahoo.com   ۱ مربی گروه پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه (نویسنده مسئول)*   [۲] استادیار گروه پرستاری دانشکده پرستاری ومامایی ارومیه   [۳] کارشناس ارشد پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه   [۴] کارشناس ارشد پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه   [۵] استادیار گروه پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه

---

پیش‌زمینه و هدف: در مطالعات اخیر مشاوره با رویکرد معنویت و نقش مهم پرستاران در حمایت روحی از بیماران سرطانی موردتوجه محققین قرار گرفته است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر مشاوره معنوی بر امید بیماران سرطانی بود. مواد و روش کار. این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده، ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه دوقسمتی (مشخصات دموگرافیک و شاخص امید هرث) بود. جامعه پژوهش، کلیه بیماران سرطانی مراجعه‌کننده به بیمارستان امام شهرستان ارومیه بود. تعداد نمونه ۷۶ بیمار سرطانی بوده که به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه کنترل مراقبت‌های روتین بیمارستان را دریافت کردند اما بیماران گروه مداخله ۱۰ جلسه مشاوره معنوی دریافت کردند. برای تجزیه و تخیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS، آمار توصیفی، آزمون ویلکاکسون و من ویتنی با p۰,۰۵). درحالی‌که در گروه مداخله با هم تفاوت معنی‌داری دارند (p