---

پیش‌زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالا و افزایش بروز موارد جدید دیابت و عوارض ناتوان‌کننده آن، بررسی عوامل مرتبط با کنترل بیماری ضروری می­باشد. بنابراین این مطالعه باهدف بررسی تأثیر معنویت درمانی گروهی بر خود­دلسوزی و کنترل قند­خون زنان مبتلا به دیابت نوع دو در شهرستان اقلید انجام شد. مواد و روش کار: طرح پژوهش شبه تجربی از نوع پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه آزمون و کنترل است. از بین زنان مبتلا به دیابت نوع دو که در شبکه بهداشت و درمان شهرستان اقلید پرونده داشتند، ۳۰ نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین گردیدند. در پیش‌آزمون، پرسشنامه خوددلسوزی نف (۲۰۰۳) توسط شرکت­کنندگان تکمیل و نمونه خون از همه افراد گرفته شد. سپس مداخله با روش معنویت درمانی گروهی به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای بر روی گروه آزمایش اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزا SPSS ویرایش ۱۹ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثر متغیر مستقل بر روی متغیر وابسته قابل‌ملاحظه و معنادار بوده است و معنویت درمانی برخود­دلسوزی و ابعاد آن (مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، احساس مشترکات انسانی، انزوا، ذهن آگاهی و فزون همانندسازی) و قند­خون بیماران دیابتی تأثیر گذاشته است. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، معنویت درمانی گروهی در بیماران دیابتی می­تواند میزان خود­دلسوزی را ارتقاء دهد و همچنین میزان قند­خون آن‌ها را کنترل کند. بنابراین پیشنهاد می­شود از این ‌روش برای درمان و کاهش پیامدهای جسمانی و روانی دیابت استفاده شود.  

---

پیش‌زمینه و هدف: دوران بارداری یکی از حساس­ترین دوران زندگی زنان می­باشد که با توجه به تغییرات جسمانی به لحاظ روانی نیز تحولاتی را به همراه خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر پیش­بینی ذهن­آگاهی زنان باردار بر اساس دشواری در تنظیم هیجانات، استرس ادراک­شده، اضطراب و افسردگی بود. مواد و روش کار: جامعه شامل زنان مراجعه‌کننده به کلینیک‌های زنان و زایمان شهر خرم‌آباد بود و نمونه شامل ۱۰۰ نفر از این زنان بود که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ذهن‌آگاهی براون و ریان، استرس ادراک‌شده کوهن و همکاران، پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گرتز و رومر، اضطراب بارداری وندنبرگ و افسردگی ادینبورگ استفاده شد. داده‌ها به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام، توسط نرم‌افزار SPSS- ۲۱ مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن بود، بین ذهن‌آگاهی با دشواری در تنظیم هیجان، استرس ادراک‌شده، اضطراب و افسردگی همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. در گام اول دشواری در تنظیم هیجان تنهایی ۶۲/۰ از تغییرات ذهن‌آگاهی را پیش‌بینی کرده در گام دوم با اضافه شدن متغیر اضطراب بارداری این مقدار به ۶۵/۰ رسیده است. در گام سوم استرس ادراک‌شده مقدار فوق تا ۶۷/۰ افزایش داده است. بنابراین، مؤلفه‌های دشواری در تنظیم هیجان، اضطراب بارداری و استرس ادراک‌شده درمجموع نقش معناداری در پیش‌بینی تغییرات ذهن‌آگاهی زنان باردار دارند. نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن سطح استرس، اضطراب و افسردگی در بین زنان باردار و پایین بودن تنظیم هیجان آنان می‌توان با تمهیداتی در رابطه با درمان‌های مبتنی بر ذهن‌آگاهی به کاهش مشکلات در جامعه مذکور کمک نمود.