---

  مقدمه : بهبود کیفیت زندگی پرستاران باعث افزایش بهره­وری و نیز ارتقاء مراقبت­های دریافتی توسط بیماران می­شود و رضایت­مندی بیمار از خدمات درمانی را بهبود می­بخشد . در این راستا ، پژوهشی با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری و بهره­وری پرستاران بیمارستان شهید صدوقی یزد انجام گرفت .   مواد و روش ها : این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی و به روش مقطعی می­باشد که روی ۵۳ نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان شهید صدوقی یزد که به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شده­اند ، انجام گرفت . روش جمع­آوری اطلاعات ، کتابخانه­ای - میدانی می­باشد . جامعه آماری این تحقیق را کلیه پرستاران بخش های مختلف بیمارستان شهید صدوقی یزد تشکیل داده­اند . بهره­وری پرستاران به وسیله پرسشنامه محقق­ساز پس از تأیید روایی و پایایی به کار گرفته شد و هم چنین کیفیت زندگی کاری پرستاران توسط پرسشنامه بروکس (۲۰۰۱) و پس از تأیید پایایی ابزار سنجیده شد . اطلاعات حاصل از ۵۳ پرستار به کمک نرم افزار spss و با استفاده از آزمون­های آماری ، توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .   یافته­ها : نتایج این تحقیق حاکی از آن است که میزان کیفیت زندگی کاری و سطح بهره­وری پرستاران از میزان متوسط کم تر است . هم چنین یافته­های این پژوهش ، دلالت بر آن دارد که بین کیفیت زندگی کاری و بهره­وری پرستاران رابطه مثبت و معنی­دار وجود دارد .   بحث و نتیجه­گیری : از یافته­های این تحقیق می­توان نتیجه گرفت که بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران موجب ارتقاء سطح بهره­وری خواهد شد . هم چنین نتایج این پژوهش به عنوان راهنمایی برای مدیران بیمارستان­ها و مدیران خدمات پرستاری و سر پرستار ها مورد استفاده قرار گیرد و در نهایت موقعیت بیمار ، کیفیت خدمات بهداشتی درمانی و موقعیت حرفه پرستاری ارتقا یابد .

---

  تاریخ دریافت ۰۲/۰۹/۱۳۹۲ تاریخ پذیرش ۰۳/۱۱/۱۳۹۲   چکیده پیش زمینه و هدف: حرفه پرستاری در صدر مشاغل پر استرس در میان مشاغل بهداشتی و درمانی قرار دارد و عوامل استرس‌زای شغلی متعددی سلامت روانی شاغلین این حرفه را در معرض خطر قرار می‌دهد. با توجه به اهمیت فعالیت بدنی با تندرستی و سلامت روحی و نقش پرستاران در سیستم بهداشتی تحقیقی به منظور بررسی رابطه فعالیت بدنی با سلامت عمومی پرسنل پرستاری بیمارستان‌های شهرستان ارومیه انجام شد.  مواد و روش کار: این پژوهش توصیفی که از نوع همبستگی ـ مقایسه‌ای می‌باشد روی ۴۰۰ نفر از پرسنل پرستاری که به صورت چندمرحله‌ای احتمالی انتخاب شدند، انجام پذیرفت. در این مطالعه از پرسشنامه‌های استاندارد سلامت عمومی (GHQ۲۸) و پرسشنامه فعالیت بدنی بک، برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی (t، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد میانگین فعالیت بدنی پرسنل پرستاری کمتر از حد متوسط و میزان سلامت روانی بیش از نیمی از آزمودنی‌ها پایین‌تر از حد استاندارد بود. همچنین، بین نمره کل فعالیت بدنی با سلامت عمومی رابطه معنی‌دار مثبت وجود دارد (۰۵/۰p

---

  تبیین سلامت روان پرستاران بر اساس تئوری سرمایه اجتماعی سازمانی      حاتم فرجی ده‌سرخی[۱]، علیرضا یوزباشی[۲]*، کریم شاطری[۳]، معصومه اکبری[۴]   تاریخ دریافت ۰۳/۰۳/۱۳۹۳ تاریخ پذیرش ۱۱/۰۵/۱۳۹۳  چکیده  پیش‌زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (ساختاری، رابطه‌ای، شناختی) با سلامت روان پرستاران شهرستان کوهدشت و همچنین تعیین سهم نسبی هر یک از ابعاد فوق در پیش‌بینی سلامت روان آنان صورت گرفته است.  مواد و روش­ها: پژوهش حاضر از توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شهرستان کوهدشت می‌باشد که تعداد آن‌ها برابر با ۱۶۱ نفر بوده است. از این میان، به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده حجم کل نمونه ۱۱۳ نفر برآورد شد. به‌منظور گردآوری داده‌ها از دو پرسشنامه سرمایه اجتماعی و سلامت عمومی GHQ-۲۸ استفاده گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی همچون فراوانی و استنباطی همچون تحلیل همبستگی و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد.  یافته­ها: یافته‌ها نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و سلامت روان پرستاران رابطه مثبتی (۱۶۴/۰) وجود دارد. علاوه بر این، یافته‌ها بیانگر وجود رابطه مثبت بین ابعاد سرمایه اجتماعی (ساختاری، رابطه‌ای و شناختی) با سلامت روان بود (به ترتیب: ۱۲۵/۰، ۱۶۱/۰ و ۱۰۲/۰). بعلاوه، یافته‌ها حاکی از آن بود که از میان ابعاد سرمایه اجتماعی، ابعاد رابطه‌ای و شناختی می‌توانند سلامت روان پرستاران را پیش‌بینی کنند (به ترتیب: ۱۳۲/۰ و ۰۷۳/۰) و از این میان، بعد ساختاری پیش‌بینی کننده مناسبی برای سلامت روان پرستاران شهرستان کوهدشت نیست.  بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این تحقیق بیانگر آن است که بیمارستان‌ها و مدیران آن بایستی به خلق و گسترش محیط کاری که در آن کمیت و کیفیت روابط مثبت و مولد است توجه نمایند تا بدین ترتیب پرستاران بتوانند بدون وجود مشکلات روانی ناشی از محیط کاری پرفشار به وظیفه خود که همانا مراقبت از بیماران و فراهم کردن حمایت عاطفی برای آنان است، عمل کنند.  کلیدواژه‌ها: سرمایه اجتماعی، بعد ساختاری، بعد رابطه‌ای، بعد شناختی، سلامت روان، پرستاران   مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره ششم، پی‌درپی ۵۹، شهریور ۱۳۹۳، ص ۴۶۶-۴۵۴  آدرس مکاتبه: دانشگاه تهران دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه مدیریت آموزشی، تلفن: ۰۹۱۸۹۲۲۲۳۲۱  Email: hatam.faraji@gmail.com     [۱] دانشجوی دکتری دانشگاه خوارزمی       [۲] دانشجوی دکتری دانشگاه تهران (نویسنده مسئول)       [۳] دانشجوی دکتری دانشگاه تهران       [۴] دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران      

---

 بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی با بارکاری ذهنی در بین پرستاران بیمارستان‌های علوم پزشکی ارومیه  فاطمه ملک‌پور[۱]، یوسف محمدیان[۲]*، یوسف محمدپور[۳]، بابک فضلی اوچ‌حصار[۴]، بابک حسنلوئی[۵]  تاریخ دریافت ۲۱/۰۲/۱۳۹۳ تاریخ پذیرش ۳۰/۰۴/۱۳۹۳  چکیده  پیش‌زمینه و هدف: پرستاران بزرگ‌ترین گروه ارائه‌دهنده خدمت در نظام سلامت می‌باشند و باید از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار بوده تا بتوانند مراقبت‌ها را به شکل مطلوب به بیماران ارائه دهند. از طرفی بارکاری در شغل پرستاری بالا می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی و بارکاری در بین پرستاران می‌باشد.  مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی به روش مقطعی بود که در سال ۱۳۹۱ در بین ۱۲۰ پرستار بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام شد. در این مطالعه از شاخص NASA- Task Load Index (TLX) برای ارزیابی بار ذهنی و پرسشنامه SF-۳۶ برای بررسی کیفیت زندگی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری همبستگی پیرسون تجزیه‌وتحلیل شدند.  یافته‌ها: نتایج نشان داد، نیاز فکری و ذهنی بیشترین مقدار (۲۴/۲۱±۱۶/۸۶( و نیاز فیزیکی کمترین مقدار (۱۶/۲۲±۸۳/۵۵) نسبت به بقیه حیطه‌های بارکاری را دارد. ابعاد کیفیت زندگی در بعد محدودیت فعالیت در اثر مشکلات روحی بدترین وضعیت (۹۱/۳۷± ۷۵/۵۰) و ابعاد کیفیت زندگی در حیطه عملکرد فیزیکی بهترین وضعیت (۱۸/۲۳± ۹۱/۷۳) نسبت به بقیه ابعاد را داشت. بین میانگین نمره بار ذهنی کار با ابعاد کیفیت زندگی در بعدهای محدودیت فعالیت در اثر مشکلات روحی، عملکرد اجتماعی و سلامتی عمومی ازلحاظ آماری همبستگی منفی معنی‌داری وجود داشت ( ۰۵/۰P

---

 ارتباط بین شب‌کاری و کمردرد در پرستاران بیمارستان‌های آموزشی تبریز در سال ۱۳۹۲  نادر آقاخانی[۱]، امین سهیلی[۲]، ابراهیم علی افسری ممقانی[۳]*، لیلا عطایی[۴]، معصومه پور ایران[۵]،  یوسف سلیمانی کیوی[۶]  تاریخ دریافت ۲۱/۰۴/۱۳۹۳ تاریخ پذیرش ۲۲/۰۶/۱۳۹۳  چکیده  پیش‌زمینه و هدف: پرستاری از مشاغلی است که در آن فرد شاغل مجبور به انجام شیفت‌های در گردش ازجمله نوبت شب است. نوبت‌های شب‌کاری در پرستاران آن‌ها را در معرض اختلالات فیزیکی و روانی قرار می‌دهد که یکی از این مشکلات می‌تواند کمردرد باشد که علاوه بر ایجاد آسیب جسمی و گاه معلولیت به این گروه مراقبین سلامت، هزینه‌هایی مثل ازکارافتادگی و بازنشستگی پیش از موعد را باعث شود.  مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است که داده‌های آن با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی Oswestry و پرسشنامه مشخصات دموگرافیکی و شدت کمردرد از ۳۸۰ پرستار در بیمارستان‌های آموزشی تبریز جمع‌آوری و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است.  یافته‌ها: نتایج مشخص نمود که ارتباطی بین وجود نوبت شب‌کاری پرستاران و کمردرد وجود ندارد. هرچند شیوع کمردرد در پرستاران شب‌کار بالابود. بین مشخصات دموگرافیکی پرستاران و کمردرد به‌استثنای سن رابطه‌ای وجود نداشت به‌گونه‌ای که با افزایش سن شیوع کمردرد بالا می‌رفت.  بحث و نتیجه‌گیری: اکثر پرستاران به دلیل نوبت‌های کاری شبانه در معرض انواع اختلالات جسمی ازجمله کمردرد قرار دارند که برای درک صحیح‌تر این موضوع نیاز به پژوهش بیشتری وجود دارد. انجام اقداماتی مانند تنظیم نوبت‌های کاری با توجه به سن، سابقه کاری و مداخلات مدیریتی جهت استفاده از پرستاران با سن و سابقه بیشتر در بخش‌های با بارکاری کمتر در صورت امکان می‌تواند در کاهش کمردرد مفید باشد. همچنین انجام مرور سامانمند بر مطالعات موجود توصیه می‌شود.  کلیدواژه‌ها: شب‌کاری، کمردرد، پرستاران، تبریز  مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره هفتم، پی‌درپی ۶۰، مهر ۱۳۹۳، ص ۵۲۱- ۵۱۵  آدرس مکاتبه: دانشکده پرستاری و مامایی دانشکده علوم پزشکی مراغه، ایران، تلفن: ۲۲۷۵۵۵۱-۰۴۲۱  Email: ealiafsari@gmail.com  [۱] استادیار پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه  [۲] دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه  [۳] کارشناس ارشد پرستاری، مربی دانشکده پرستاری و مامایی دانشکده علوم پزشکی مراغه (نویسنده مسئول)  [۴] کارشناس پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی تبریز  [۵] کارشناس پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی تبریز  [۶] کارشناس ارشد تحقیقات، دانشگاه علوم پزشکی تبریز

---

 عوامل استرس‌زای شغلی، الگوهای سازگاری و ارتباط آن با وضعیت سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان امام سجاد رامسر  مهری جهانشاهی[۱]*، زهرا جنت علیپور۱، محبوبه نصیری۱، نسرین نوابی۱، فاطمه شیرینکام[۲]، هنگامه کریمی۱  تاریخ دریافت ۲۸/۰۴/۱۳۹۳ تاریخ پذیرش ۲۹/۰۶/۱۳۹۳  چکیده  پیش‌زمینه و هدف: حرفه پرستاری از مشاغل پراسترس بشمار می‌آید. عوامل استرس‌زای شغلی می‌تواند سلامت روانی و جسمانی شاغلین این حرفه را در معرض خطر قرار دهد. پرستاران برای مقابله با عوامل استرس‌زای شغلی خود از الگوهای سازگاری متنوعی استفاده می‌کنند، لذا این پژوهش با هدف تعیین استرس‌های شغلی و الگوهای سازگاری و ارتباط آن با وضعیت سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان امام سجاد (ع) رامسر در سال ۱۳۹۰ انجام شد.  مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی ۱۰۰ پرستار شاغل انجام شد. نمونه‌گیری به روش سرشماری و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه شامل:۱- مشخصات فردی و شغلی۲- فهرست عوامل استرس‌زای شغلی،۳- پرسشنامه روش‌های مقابله با تنش (WOCQ)۴- پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-۲۸) بود. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار آماری spss۱۶ تجزیه‌وتحلیل شد.  یافته‌ها: ۶۰درصد از نمونه‌ها نمرات سلامت روان بالاتر از نقطه برش پرسشنامه GHQ-۲۸ داشتند. مشاهده مرگ بیماران، حجم کار زیاد و پایین بودن حقوق و مزایا به‌عنوان مهم‌ترین عوامل استرس‌زا از سوی واحدهای موردپژوهش معرفی شدند. بین استرس شغلی و سلامت روان پرستاران (۰۰۰/۰ P

---

چکیده  پیش‌زمینه و هدف: مراقبت، جزء حیاتی و پیچیده پرستاری است که اهمیتی بنیادین در پرستاری دارد. ازآنجاکه مراقبت یک ارتباط بین‌فردی به‌حساب می‌آید در امر مراقبت کسب رضایت بیماران از اهمیت زیادی برخوردار است و چون بیماران دریافت‌کننده مراقبت هستند آگاهی ازنظر آنان در مورد مراقبت‌های ارائه شده مهم می‌باشد. بر همین اساس، پژوهش حاضر باهدف مقایسه دیدگاه‌های پرستاران و بیماران در مورد اولویت‌بندی رفتارهای مراقبتی انجام شده است.  مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقایسه‌ای است که به روش نمونه‌گیری در دسترس، ۲۰۰ بیمار بستری و ۲۰۰ پرستار شاغل در بخش‌های ویژه بیمارستان‌های شهر تبریز انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه لارسون (Care-Q) بود که رفتارهای مراقبتی را در شش زیرگروه مورد بررسی قرار می‌دهد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی در نرم‌افزار SPSS v,۲۱ استفاده شده است.   یافته‌ها: در هر دو گروه پرستاران و بیماران یافته‌ها نشان می‌دهد که بین دو گروه پرستار و بیمار اختلاف معنی‌داری در اولویت‌بندی رفتارهای مراقبتی وجود دارد )۰۵/۰(p

---

 چکیده  پیش‌زمینه و هدف: امروزه خشونت در محیط کار یکی از بغرنج‌ترین و مهم‌ترین مسائل نظام‌های ارائه‌ی مراقبت‌های بهداشتی می‌باشد و پرستاران به علت داشتن نقش مرکزی در تیم مراقبت بهداشتی و تشکیل جمعیت بسیار بزرگی از کارکنان بیمارستان‌ها در معرض خشونت فزاینده به‌خصوص در بخش‌های اورژانس قرار دارند. لذا بر آن شدیم تا مطالعه‌ای باهدف تعیین نوع و میزان خشونت علیه پرستاران در بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام دهیم.  مواد و روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی – مقطعی است که به‌صورت تمام شماری بر روی ۱۲۰ نفر از پرستاران بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (امام خمینی (ره)، طالقانی، مطهری و سیدالشهدا) انجام گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای ۳ بخشی با ۳۵ عبارت بود. داده‌های جمع‌آوری‌شده پس از واردکردن در نرم‌افزار SPSS (۱۹) با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (کای دو و دقیق فیشر) تجزیه‌وتحلیل گردید.  یافته‌ها: بیشترین میزان خشونت اعمال‌شده علیه پرستاران به ترتیب شامل خشونت کلامی (۵/۹۲ درصد)، خشونت فیزیکی (۲/۳۴ درصد) و تهدید کلامی (۷/۳۱ درصد) می‌باشد. بیشترین میزان خشونت علیه پرستاران از جانب همراه بیماران (۸/۷۳ درصد) بوده است. ۴/۶۶ درصد پرستاران مورد خشونت قرار گرفتن را به مراجع ذی‌ربط بیمارستان گزارش ننموده‌اند. همچنین هیچ‌یک از پرستاران تابه‌حال آموزش یا دستورالعملی درباره نحوه برخورد با خشونت دریافت ننموده‌اند.  بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به‌مواجهه مکرر پرستاران با خشونت در محیط کار در بخش‌های اورژانس و بالا بودن میزان خشونت کلامی و خشونت از جانب همراه بیماران پیشنهاد می‌شود با دادن آموزش یا دستورالعمل‌هایی درباره نحوه برخورد با خشونت، استفاده از اوراق مکتوب گزارش خشونت، بهبود قوانین و آیین‌نامه‌ها، توجه بیشتر مسئولین به این امر و استفاده از رسانه‌ها جمعی برای آموزش همگانی و ارتقاء فرهنگ ارتباط با کارکنان بیمارستان، گامی مؤثر در کاهش این معضل مغفول نظام سلامت برداشته شود.  کلیدواژه‌ها: خشونت در محیط کار، پرستاران، بخش‌های اورژانس، ارومیه  مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره نهم، پی‌درپی ۶۲، آذر ۱۳۹۳، ص ۸۸۲-۸۷۴  آدرس مکاتبه: ارومیه، کیلومتر ۱۱ جاده سرو، پردیس نازلو، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، تلفن: ۰۹۱۴۹۷۸۲۸۳۲  Email: Soheili.a۱۹۹۱@gmail.com

---

  ترجمه و روان‌سنجی " مقیاس تندرستی معنوی " در پرستاران انکولوژی    عبدالله خرمی مارکانی [۱] ، فریده یغمایی [۲] ، محمد خدایاری فرد [۳] ، علیرضا دیدارلو [۴] ، لیلا مختاری [۵]    تاریخ دریافت ۲۸/۰۶/۱۳۹۳ تاریخ پذیرش ۲۴/۰۸/۱۳۹۳    چکیده   پیش‌زمینه و هدف: تندرستی معنوی به‌عنوان یکی از پیشگویی‌کننده‌های سلامتی اطلاعات مهمی درباره نیازهای مراقبت بهداشتی و توانایی مقابله افراد با بحران‌های سلامتی فراهم می‌کند. بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی و تطبیق فرهنگی ابزارها به پژوهشگران کمک می‌کند تا از روایی و پایایی ابزارهای مورداستفاده در جوامع مختلف اطمینان حاصل نمایند . هدف از انجام این پژوهش ترجمه و روان‌سنجی "مقیاس تندرستی معنوی" پالوتزیان و الیسون (۱۹۸۳) در نمونه پرستاران انکولوژی بود.   مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه با طرح اکتشافی است که در آن ۱۳۰ نفر از پرستاران شاغل در ۱۲ بیمارستان وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران و ایران به‌عنوان نمونه مورداستفاده قرار گرفتند. ابتدا مقیاس تندرستی معنوی" پالوتزیان و الیسون (۱۹۸۳) بر اساس الگوی وایلد و همکاران (۲۰۰۵) ترجمه و تطبیق فرهنگی شد. سپس روایی محتوایی، صوری، ملاکی، سازه و پایایی آن به ترتیب توسط کارشناسان با استفاده از شاخص روایی محتوا ، ضریب همبستگی، تحلیل عاملی، ضریب آلفاکرونباخ و آزمون مجدد موردبررسی قرار گرفت.   یافته‌ها : با شاخص روایی محتوا با نقطه برش ۷۵ درصد از "مقیاس تندرستی معنوی" هیچ عبارتی حذف نشد. همچنین گویه‌های شماره ۵ و ۱۰ مقیاس به نظر شرکت‌کنندگان در پژوهش مبهم و غیرقابل درک بود که اصلاحات لازم در آن‌ها انجام شد. تحلیل عاملی نشان‌دهنده دوعاملی بودن مقیاس مذکور بود. همچنین در بررسی روایی ملاکی مقیاس، همبستگی مقیاس با شاخص معنویت تندرستی دیلمن و همکاران (۴۶۵/۰ = r و ۰۰۱/۰ P< ) معنی‌دار بود. آلفای کرونباخ خرده مقیاس "تندرستی وجودی" و "تندرستی مذهبی" به ترتیب ۷۸/۰= &alpha و ۶۴/۰ = &alpha و ضریب پایایی آزمون مجدد در دو بار اجرای مقیاس و به فاصله ۲ هفته ۵۶/۰= ICC بود.   بحث و نتیجه‌گیری: نسخه فارسی مقیاس تندرستی معنوی پالوتزیان و الیسون از روایی و پایایی مناسب در جمعیت پرستاران انکولوژی برخوردار است. کاربرد آن در سایر پژوهش‌های پزشکی و پرستاری پیشنهاد می‌گردد.   کلیدواژه‌ها: روان‌سنجی، مقیاس تندرستی معنوی، پرستاران انکولوژی     مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره دهم ، پی‌درپی ۶۳ ،دی ۱۳۹۳، ص ۹۴۲-۹۳۵     آدرس مکاتبه: خوی، بلوار ولیعصر، روبروی میدان خشکبار، مجتمع آموزش عالی سلامت خوی، تلفن: ۳۶۲۵۵۷۷۷-۰۴۴   Email: khorrami.abdolah@gmail.com   [۱] دکتری پرستاری، استادیار، عضو هیات علمی مجتمع آموزش عالی سلامت خوی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول)   [۲] دکتری بهداشت عمومی، دانشیار، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی زنجان، زنجان، ایران   [۳] دکتری روانشناسی، استاد، عضو هیات علمی دانشگاه تهران، تهران، ایران   [۴] دکتری آموزش بهداشت، استادیار، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران   ۵ کارشناسی ارشد، مربی، عضو هیات علمی مجتمع آموزش عالی سلامت خوی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران   

---

 مواجهه پرستاران با خشونت شغلی در بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز  صدیقه صلواتی[۱]، مریم دارایی[۲]*، حامد تابش[۳]، زینب ارادویی[۴]، پوریا صلواتی[۵]  تاریخ دریافت ۲۳/۰۷/۱۳۹۳ تاریخ پذیرش ۳۰/۰۹/۱۳۹۳  چکیده  پیش‌زمینه و هدف: خشونت شغلی یک مسئله مرتبط با سلامت شغلی و ایمنی است که ممکن است پرستاران در فعالیت‌های روزانه خود با آن رودررو باشند. هدف این مطالعه بررسی میزان مواجهه با خشونت در پرستاران و ارتباط آن با برخی متغیرهای فردی و سازمانی است.  مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تحلیلی بود که به روش مقطعی در بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز انجام شد. نمونه برابر با ۱۹۲ نفر از پرستاران بود که به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری گردید که شامل چهار قسمت مشخصات دموگرافیک و سازمانی پرستاران، سؤالات مربوط به تجربه خشونت لفظی و فیزیکی و اقدامات مدیریت جهت کاهش خشونت علیه پرستاران بود. جهت بررسی و تحلیل داده‌ها از آزمون رگرسیون لجستیک و جداول آماری توصیفی و تحلیلی در نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ استفاده به عمل آمد.  یافته‌ها: به ترتیب ۸/۴۳ درصد و ۷۴ درصد از پرستاران با خشونت فیزیکی و کلامی مواجه شده‌اند. ۲/۳۱ درصد از پرستاران از وقوع انواع خشونت در شغل نگرانی بالا داشته و ۶/۳۹ درصد از پرستاران به‌ندرت نگران خشونت در محل کار خود بودند. ۹/۴۶ درصد از پرستاران اظهار داشتند که جهت گزارش خشونت رویه مشخصی در سازمان وجود ندارد. ۲/۴۹ درصد و ۲/۴۵ درصد از پرستارانی که قربانی خشونت فیزیکی و کلامی شده بودند از رسیدگی به مسئله خشونت ابراز نارضایتی نمودند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مواجهه با خشونت با متغیرهای سن، وضعیت تأهل، بخش محل خدمت، نوبت‌کاری، نوع استخدام و جنسیت بیماران دارای ارتباط معنادار آماری است.  بحث و نتیجه‌گیری: میزان خشونت شغلی در این مطالعه بالا بود لذا توجه ویژه به این مسئله ضروری است. جهت کاهش خطرات و تهدیدات ناشی از خشونت شغلی اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه، مشارکتی و رویه‌های مناسب گزارش و پیگیری خشونت مفید به نظر می‌رسد.  کلیدواژه‌ها: خشونت فیزیکی، خشونت کلامی، بیمارستان، پرستاران  مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره یازدهم، پی‌درپی ۶۴، بهمن ۱۳۹۳، ص ۱۰۲۷- ۱۰۱۸   آدرس مکاتبه: گروه مدیریت و خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران، تلفن:۰۹۱۷۶۴۴۲۰۱۵  Email:Maryam.darayi۱۳۹۱@gmail.com   [۱] دانشجوی دکترای سیاستگذاری سلامت، گروه مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران      [۲] کارشناس مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران (نویسنده مسئول)       [۳] استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران       [۴] کارشناس مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران       [۵] کارشناس بیمه، اداره اسناد و مدارک پزشکی سازمان تأمین اجتماعی استان آذربایجان شرقی، تبریز، ایران    

---

  بررسی وضعیت بروز خطاهای دارویی و عوامل مؤثر بر آن بر اساس خود اظهاری پرستاران     سهیلا آهنگرزاده رضایی [۱] * ، فؤاد رحیمی [۲] ، رحیم بقایی [۳] ، آرام فیضی۴     تاریخ دریافت ۰۱/۰۸/۱۳۹۳ تاریخ پذیرش ۰۵/۱۰/۱۳۹۳     چکیده   پیش‌زمینه و هدف: خطاهای دارویی یکی از شایع‌ترین دلایل خطاهای مراقبت بهداشتی قابل‌پیشگیری است. ازآنجاکه پرستاران گردانندگان اصلی بخش‌های بیمارستانی بوده و در امر مراقبت از بیماران نقش عمده‌ای دارند و بروز اشتباهات دارویی یکی از تهدیدات جدی در سلامت و ایمنی بیمار و همچنین حرفه پرستاری محسوب می‌گردد پژوهش حاضر باهدف بررسی وضعیت بروز و آشکارسازی خطاهای دارویی و عوامل مؤثر بر آن در پرستاران انجام گرفته است.   مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی ۱۰۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی سنندج شرکت نمودند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای ۲ بخشی بود. بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم شامل سؤالاتی در مورد اشتباهات دارویی بود که توسط نمونه‌ها تکمیل گردید. اعتبار پرسشنامه توسط اعتبار محتوی و پایایی آن با آزمون مجدد تعیین شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری ۱۶ SPSS استفاده شد.   یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد همه افراد شرکت‌کننده سابقه خطای داروی در یک سال اخیر داشته‌اند. ۱۹ درصد پرستاران ۳ بار خطا، ۱۳درصد از آن‌ها یک‌بار خطا را ذکر کردند. شایع‌ترین خطای دارویی به ترتیب شامل: بیمار اشتباه (۲۶درصد)، نوع دارو (۱۹درصد)، روش تجویز دارو (۹درصد) و دوز و زمان دارو (۲۳درصد) بود   بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه عواملی چون کار گروهی و عوامل پرستاری (سن، سابقه کاری و تحصیلات ) از مهم‌ترین عوامل مؤثر در بروز خطاهای دارویی می‌باشند می‌توان نتیجه گرفت عوامل سازمانی و انسانی بیش از سایر عوامل در بروز اشتباهات دارویی دخالت دارند؛ بنابراین شناسایی این عوامل نظام بهداشتی درمانی و پرستاران را در رفع این علل و کاهش اشتباهات دارویی و بهبود کیفیت مراقبت و افزایش ایمنی بیمار یاری خواهد داد.   کلیدواژه‌ها : خطای دارویی، پرستاران، عوامل مؤثر     مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره دواز دهم ، پی‌درپی ۶۵، اسفند ۱۳۹۳، ص ۱۰۹۳-۱۰۸۸     آدرس مکاتبه: دانشکده پرستاری و مامای دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، تلفن:۳۲۷۵۴۹۶۱-۰۴۴   Email: sorezayee@yahoo.com   ۱ دکتری پرستاری، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (نویسنده مسئول)   ۲ کارشناس ارشد پرستاری مراقبت ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه   ۳ استادیار پرستاری، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه   ۴ استادیار پرستاری، عضو هیات علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

---

پیش‌زمینه و هدف: هدف نهایی پرستاران ارتقای کیفیت مراقبت مددجویان است. ویژگی‌های انسانی و باورهای پرستاران می‌تواند به ایفای بهتر نقش حرفه‌ای آن‌ها کمک نماید. مطالعه حاضر برای بررسی ارتباط بین هوش معنوی پرستاران و کیفیت مراقبت آن‌ها از دیدگاه خودشان و بیماران انجام شد.  مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی به روش نمونه‌گیری در دسترس با مشارکت ۲۰۰ پرستار بالینی و بیمار بستری در بیمارستان انجام گرفت. از پرسشنامه هوش معنوی ۴۲ سؤالی بدیع و کیفیت مراقبت پرستاری کیوآلپاک استفاده گردید که روایی آن‌ها به روش محتوی و پایایی به روش آلفای کرونباخ به ترتیب با ضریب ۸۵/۰ و ۸/۰ مورد تأیید قرار گرفت. رابطه بین هوش معنوی و کیفیت مراقبت مددجویان با آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون بررسی شد.  یافته‌ها: میانگین نمره هوش معنوی پرستاران ۰/۱۶ ± ۲/۱۱۷ و میانگین نمره کیفیت مراقبت پرستاری از دیدگاه خودشان ۰/۴۰ ± ۴/۱۷۷ بود، درحالی‌که میانگین کیفیت مراقبت از دیدگاه بیماران ۰/۲۰±۲/۱۲۱ بود. بین هوش معنوی و کیفیت مراقبت‌های پرستاری همبستگی مثبت خطی معنی‌دار وجود داشت (۰۲۰/۰p=  و ۲۳۱/۰r=) اما بین مشخصات دموگرافیک مانند جنس، مدرک تحصیلی و سابقه کار با هوش معنوی و کیفیت مراقبت‌های پرستاری رابطه آماری معنی‌داری مشاهده نشد.  بحث و نتیجه‌گیری: هوش معنوی در تقویت باورها و شخصیت پرستاران، می‌تواند به بهبود کیفیت مراقبت بیماران کمک نماید. بنابراین برخورداری از هوش معنوی بالاتر پرستاران، در محیط کار می‌تواند در ارتقای عملکرد بهتر و ایفای نقش مؤثر باشد که این خود به ارتقای سلامت مددجویان می‌انجامد.

---

تاریخ دریافت ۱۵/۰۴/۱۳۹۴ تاریخ پذیرش ۲۵/۰۶/۱۳۹۴ چکیده پیش‌زمینه و هدف: بررسی عوامل مرتبط با سلامت روانی پرستاران به علت استرس‌زا بودن این شغل از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی رابطه معنا در زندگی، بهزیستی مذهبی و بهزیستی وجودی با سلامت روانی پرستاران بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و جامعه آماری آن کلیه پرستاران بیمارستان شهید نورانی شهرستان تالش بود. داده‌های تحقیق از ۱۰۲ پرستار که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده است، جمع‌آوری گردید. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های معنا در زندگی، بهزیستی معنوی و سلامت عمومی استفاده شد. اطلاعات جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون‌های آماری رگرسیون چند متغیره و رگرسیون چندگانه استاندارد مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که رابطه دو متغیری بهزیستی مذهبی با معنا در زندگی مثبت معنی‌دار و با هر یک از متغیرهای اضطراب، نارساکنش‌وری اجتماعی و افسردگی منفی معنی‌دار است. همچنین رابطه دو متغیری بهزیستی وجودی با معنا در زندگی مثبت معنی‌دار و با هر یک از متغیرهای جسمانی‌سازی، اضطراب، نارساکنش‌وری اجتماعی و افسردگی منفی معنی‌دار است. رابطه دو متغیری معنا در زندگی با هر یک از متغیرهای اضطراب و افسردگی منفی و معنی‌دار بود.  بحث و نتیجه‌گیری: سلامت روانی پرستاران توسط متغیرهای معنا در زندگی، بهزیستی مذهبی و بهزیستی وجودی به‌خوبی قابل پیش‌بینی است. با توجه به نتایج پژوهش می‌توان گفت متغیرهای معنا در زندگی، بهزیستی مذهبی و بهزیستی وجودی نقش مهمی در حفظ سلامت روانی پرستاران دارد. مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره سیزدهم، شماره هشتم، پی‌درپی ۷۳، آبان ۱۳۹۴، ص ۶۸۴-۶۷۶ آدرس مکاتبه: رشت، خیابان سعدی، جنب اداره کل نوسازی مدارس، دانشگاه پیام نور استان گیلان، تلفن: ۳۳۱۱۵۳۳۱-۰۱۳

---

تاریخ دریافت ۰۳/۰۳/۱۳۹۴ تاریخ پذیرش ۱۵/۰۵/۱۳۹۴ چکیده پیش ‌زمینه و هدف: پرستاران بالینی نقش‌های متعددی را در راستای کمک به بیمار ایفا می‌کنند. ایفای مطلوب این نقش‌ها همواره با موانع متعددی روبرو بوده است. آگاهی مدیران از این موانع در برنامه‌ریزی برای از میان برداشتن آن‌ها و درنتیجه ارتقا کیفیت مراقبت‌های پرستاری، تأثیر بسزایی دارد. این پژوهش باهدف بررسی نظرات مدیران پرستاری در مورد موانع ایفای نقش‌های بالینی انجام شده است. مواد و روش کار: در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، ۱۰۱ نفر از مدیران پرستاری بیمارستان‌های آموزشی شهر کرمان، به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه مشتمل بر ویژگی‌های فردی و موانع ایفای نقش‌های پرستاری بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به کمک نسخه ۱۶ نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آمارهای توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد فراوانی) و استنباطی (مربع کای، فیشر، همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک‌طرفه و کروسکال والیس) انجام شد. یافته‌ها: در این مطالعه ۱/۸۵ درصد واحدهای پژوهش مؤنث، ۲/۷۵درصد متأهل، ۱/۹۳درصد لیسانس، و ۴/۶۴درصد سرپرستار بودند. ازنظر سنی شرکت‌کنندگان بین ۲۸ تا ۵۱ سال (میانگین ۶۸/۴±۰۱/۴۳) قرار داشتند. سابقه کار واحدهای پژوهش بین ۷ تا ۳۰ سال (میانگین ۲/۵±۴۵/۲۰) بوده و ازنظر سابقه مدیریت، بین ۱ تا ۲۵ سال قرار داشتند. میانگین نظرات مدیران نشان داد که مهم‌ترین موانع به ترتیب عوامل مربوط به امنیت شغلی پرستار (۹/۶۸درصد)، عوامل انگیزشی محیط کار (۶۴درصد)، عوامل مربوط به مدیریت و رهبری (۴/۶۳درصد)، اعتقادات بیمار و خانواده (۵/۵۱درصد)، باورهای شخصی پرستار (۷۵/۴۹درصد) و فاصله بین تئوری و عمل (۵/۴۷درصد) بود. ارتباط ضعیفی بین جنس و عوامل مربوط به امنیت شغلی پرستاران وجود داشت (۳/۰r=) همچنین ارتباط ضعیفی بین باورهای شخصی پرستاران و جنس (۳/۰r=)، سن (۱۶/۰r=) و وضعیت تأهل (۵/۰r=) وجود داشت. بین وضعیت تأهل و فاصله بین نظریه و عملکرد ارتباط ضعیفی وجود داشت (۲۳/۰r=). نتایج آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان داد که در ابعاد امنیت شغلی، اعتقادات بیمار و خانواده و اعتقادات شخصی پرستار، بین نظرات سه سطح مدیران اختلاف معنی‌داری وجود داشت (۰۵/۰ P

---

تاریخ دریافت ۲۷/۰۴/۱۳۹۴ تاریخ پذیرش ۲۸/۰۶/۱۳۹۴ پیش‌زمینه و هدف: حوادث و بلایا در هر جامعه‌ای رخ می‌دهند و به‌عنوان عاملی که خارج از کنترل انسان‌هاست در نظر گرفته‌شده‌اند و معمولاً به مرگ‌ومیر و آسیب‌های متنوعی منجر می‌شوند. و این شرایط بحرانی، بیمارستان‌ها را با مسائل و مشکلاتی روبرو می‌کنند. هدف از انجام این مطالعه استفاده از تجارب پرستاران بیمارستان سیدالشهدا ارومیه در طی سانحه هوایی به‌عنوان نزدیک‌ترین مرکز درمانی به محل وقوع حادثه است که با بهره‌گیری از تجربیات و درس‌های آموخته‌شده در رابطه با بحران مذکور و اتخاذ تدابیر مناسب از بروز مشکلات و سردرگمی‌های مشابه در حوادث احتمالی آینده پیشگیری گردد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک تحقیق کیفی است که با استفاده از تحلیل محتوای کیفی به‌منظور مشخص کردن معانی و درون‌مایه‌های حاصل از مصاحبه­های عمیق است که با مشارکت پرستارانی که در بحران بیمارستان سیدالشهدا ارومیه طی سانحه هوایی ۱۹ دی‌ماه سال ۱۳۸۹ حضور داشتند، انجام شده است. یافته‌ها: یافته‌های نهایی تحقیق از دو درون‌مایه اصلی که هر درون‌مایه اصلی خود به دو زیرشاخه تقسیم می‌شود که درون‌مایه اصلی اول مربوط به عوامل مرتبط با پرستار و زیرشاخه‌های آن شامل واکنش‌های روحی -روانی و ضعف در دانش علمی مرتبط با پرستار می‌باشد و درون‌مایه اصلی دوم شامل مدیریت ناکارآمد است که خود به دو زبر شاخه ضعف در مدیریت و کمبود منابع اورژانس تشکیل شده است. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس درون‌مایه‌های استحصال‌شده از این پژوهش می‌توان به ضعف در فعالیت کمیته بحران، عدم وجود سامانه فرماندهی حادثه به شکل عملی و عدم برگزاری دوره‌های آموزشی و مانورهای شبیه‌سازی‌شده و همچنین عدم آمادگی پرستاران برای انجام تریاژ و یکسری از مهارت‌های بالینی پایه در پاسخ به بحران اشاره کرد.

---

تاریخ دریافت ۱۹/۰۷/۱۳۹۴ تاریخ پذیرش ۱۰/۰۹/۱۳۹۴ پیش‌زمینه و هدف: بالینی جزء اساسی عملکرد حرفه‌ایی پرستاران و متمایزکننده پرستاران حرفه‌ای از پرسنل مراقبتی غیرحرفه‌ای است. بالینی پرستاران بیش از هر عاملی بر کیفیت مراقبت تأثیر داشته و به شناسایی نیازهای بیماران و تعیین بهترین اقدام پرستاری کمک می‌کند. لذا این پژوهش باهدف تعیین میزان مشارکت در تصمیم‌گیری بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفت. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی است که به‌صورت مقطعی بر روی ۲۰۰ پرستار شاغل در بیمارستان‌های منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد که نمونه‌ها به‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات یک چک‌لیست اطلاعات فردی و پرسشنامه استاندارد مشارکت در فعالیت‌های تصمیم‌گیری بالینی پرستاران به نام (PDAQ) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss ۱۹ و آزمون‌های توصیفی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: آزمون نشان دادند که مشارکت در تصمیم‌گیری بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در حد متوسط(۳۶/۳) قرار دارد(۰/۰۰۱ =p). و تصمیم‌گیری بالینی تحت تأثیر عواملی مانند: سن، جنس، تأهل، سابقه کاری و نوع استخدام می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: با بررسی متغیرهای تأثیرگذار بر تصمیم‌گیری بالینی پرستاران می‌توان نحوه شرکت پرستاران در تصمیم‌گیری بالینی را بهبود بخشید و لذا شناسایی عوامل مؤثر در تصمیم‌گیری بالینی در این راستا می‌تواند کمک‌کننده باشد.

---

تاریخ دریافت ۲۰/۰۸/۱۳۹۴ تاریخ پذیرش ۲۸/۱۰/۱۳۹۴ چکیده پیش‌زمینه و هدف: پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه در مقایسه با سایر پرستاران فشار کاری و بارکاری بیشتری را تحمل می‌نمایند که این امر خود شاید بتواند از علل فرسودگی شغلی در آنان باشد. مطالعه حاضر در راستای حمایت بیشتر از این موضوع و باهدف تحلیل ارتباط بین بارکاری با ابعاد فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه ارومیه انجام می‌پذیرد. مواد و روش کار: این تحقیق به‌صورت توصیفی-تحلیلی و به روش سرشماری در بین تمامی پرستاران بخش‌های ویژه بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام پذیرفت. تعداد ۲۲۰ نفر از پرستاران وارد مطالعه گردیده و پرسشنامه‌های بارکاری ناسا تی آل ایکس و فرسودگی شغلی مازلاک در بین آن‌ها توزیع شد؛ پس از جمع‌آوری پرسشنامه‌ها، درنهایت داده‌ها توسط آمار توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید. یافته‌ها: از ۲۲۰ پرستار مراقب‌های ویژه در حدود ۸۲ درصد که با میانگین سنی ۳۵ سال وارد مطالعه شدند، ۷/۵۶ درصد در حیطه خستگی عاطفی، ۹/۴۰ در حیطه احساس عدم موفقیت‌های شخصی و ۶/۳۵ درصد در حیطه مسخ شخصیت در سطح بالایی بودند. بین بارکاری و خستگی عاطفی (۴۱۶/۰r=) و عدم احساس موفقیت‌های شخصی (۲۲۹/۰r=) و مسخ شخصت (۱۹۲/۰r=) با p-value کم‌تر از ۰۱/۰ درصد رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت. بحث و نتیجه‌گیری: بارکاری منجر به افزایش فرسودگی شغلی به‌ویژه خستگی عاطفی پرستاران خواهد شد. لذا پیشنهاد می‌شود بیمارستان‌ها برای کاهش فرسودگی نسبت به مدیریت و کاهش بارکاری پرستاران مبادرت ورزند.

---

تاریخ دریافت ۱۹/۱۱/۱۳۹۴ تاریخ پذیرش ۱۴/۰۲/۱۳۹۵ چکیده پیش‌زمینه و هدف: درک خودکارآمدی به‌عنوان پیشگویی‌کننده رفتارهای پرستاران، نقش مهمی بر روی عملکرد حرفه‌ای پرستاران دارد. بااین‌وجود شناخت ابعاد این مفهوم موردتوجه قرار نگرفته است. هدف مطالعه حاضر تبیین درک خودکارآمدی مراقبتی پرستاران کودکان از مفهوم زبردستی است. مواد و روش‌ها: این مطالعه بخشی از یک مطالعه بزرگ‌تر بر روی مفهوم خودکارآمدی مراقبتی است که با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوا در سال۲۰۱۴ در ایران انجام یافت. ۲۷ پرستار و مربی بالینی بخش کودکان بر اساس نمونه‌گیری مبتنی بر هدف در این پژوهش شرکت کردند. روش جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های پژوهش با روش تحلیل محتوای مرسوم (قراردادی) صورت گرفت. یافته‌ها: بر اساس بیانات مشارکت‌کنندگان مفهوم زبردستی به‌عنوان یکی از ابعاد اصلی درک خودکارآمدی، شامل دوطبقه اصلی"قابلیت‌های تکنیکی" شامل زیر طبقات (مهارت در انجام مراقبت‌‌های درمانی، ارائه مراقبت غیر‌‌تروماتیک، خلاقیت در مراقبت) و "مراقبت بر پایه دانش حرفه‌ای" شامل زیر طبقات (دانش تئوری و دانش عملیاتی) بود. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس تجربیات مشارکت‌‌کنندگان این مطالعه یکی از شاخص‌‌ترین مضمون‌‌هایی که اشاره به درک خودکارآمدی پرستار در حین مراقبت کردن دارد، زبردستی در قالب قابلیت‌‌های تکنیکی و ارائه مراقبت بر پایه دانش حرفه‌ای است. نتایج این مطالعه می‌تواند توسط مدیران و مربیان پرستاری، بخصوص در حیطه مراقبت کودکان استفاده گردد، تا با افزایش درک خودکارآمدی پرستاران بخش کودکان موجب تقویت عملکرد حرفه‌ای آنان و ارائه مراقبت با کیفیت به کودکان گردند.

---

پیش‌زمینه و هدف: ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی باعث مشکلات فراوانی برای افراد مبتلا در خانواده و جامعه همچون کاهش سطح کارآیی در انجام وظایف منزل و خارج آن، افت تحصیلی، مشکلات و کشمکش‌های خانوادگی، ناسازگاری با همسر، بدرفتاری با فرزند، غیبت از کار و در موارد شدید جرائم و خودکشی می‌شود. ارائه خدمات مؤثر به بیماران و مراقبت‌کنندگان خانوادگی آنان نیازمند درک جامع از تجارب آنان خواهد بود. هدف از این مطالعه تبیین تجارب پرستاران از مشکلات خانوادگی ناشی از سندرم پیش از قاعدگی می‌باشد. مواد و روش کار: مطالعه کیفی حاضر از نوع پدیدارشناسی بود که به روش مبتنی بر هدف و تا اشباع اطلاعات، بر روی ۲۱ نفر از پرستاران زن متأهل و شاغل در بخش‌های مختلف بیمارستان‌های شهر ارومیه که مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی بودند انجام شد. شرکت‌کنندگان به روش مبتنی بر هدف انتخاب و اطلاعات از طریق مصاحبه باز و نیمه ساختارمند جمع‌آوری گردید. روش تحلیل و گام های پیشنهاد شده درونمایه ای توسط ونمانن مورد استفاده پژوهشگران در این مطالعه بود. در مطالعه حاضر، به‌منظور بررسی داده‌ها از چهار معیار مقبولیت، انتقال‌پذیری، تأییدپذیری و قابلیت اعتماد استفاده گردید یافته‌ها: متن مصاحبه با شرکت‌کنندگان، مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت و کدهای مفهومی از آن استخراج گردید. سپس کدها به چهار مفهوم اصلی و زیرمفهوم‎های مربوطه دسته‌‌بندی شدند که عبارت‌اند از "اختلال در روند زندگی زناشویی، تهدیدات درک شده ناشی از مشکلات در محل کار و زندگی، تلاش برای کسب حمایت معنوی و انسانی و اتخاذ راهبردهای مقابله با مشکلات" بودند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصله از تجارب مشارکت‌کنندگان بر ضرورت تشخیص زودرس و اختصاص منابع جهت حمایت از این افراد و توجه بیشتر سیستم‌های مربوط به سلامت زنان و متخصصین بهداشت باروری به عوارض سندرم پیش از قاعدگی تأکید می‌نماید. فرهنگ‌سازی در میان زوج‌ها در مراکز مشاوره و درمانی به‌منظور آشنا سازی و درک مشکلات ناشی از ناشی از سندرم پیش از قاعدگی ضروری به نظر می‌رسد.

---

پیش‌زمینه و هدف: در مراکز سلامت، اطلاعات بالینی بیماران به‌طور مرتب بین کارکنان مراقبتی ردوبدل می‌شود؛ ازجمله در زمان تعویض شیفت کاری پرستاران. تحویل مؤثر شیفت کاری که بر روی برنامه مراقبتی بیمار و ایمنی بیمار تأثیر می‌گذارد منوط به شناخت دقیق بیمار و جوانب مراقبتی وی از طریق ارتباط مؤثر بین کارکنان با همدیگر و با بیماران است. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر استفاده از مدل SBAR در تحویل شیفت کاری بر روی بعد ارتباطی کیفیت مراقبت پرستاری از دیدگاه بیماران در بیمارستان دکتر قلی پور بوکان در سال ۱۳۹۳ انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۴۰۰ بیمار بالای ۱۸ سال بخش‌های داخلی و جراحی که در حال ترخیص بودند و خود یا همراه آن‌ها سواد خواندن و نوشتن داشتند و نابینایی و ناشنوایی کامل و سابقه مرگ نزدیکان در چند ماه گذشته و بستری در بیمارستان روانی و دریافت داروهای روان‌پزشکی را نداشتند، در دو گروه قبل و بعد از آموزش مدل SBAR به پرستاران، پرسشنامه استاندارد کیفیت مراقبت پرستاری را در بازه زمانی دی تا اسفندماه سال ۱۳۹۳پر نمودند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ و با استفاده از آزمون تی مستقل تحلیل گردید. یافته‌ها: وضعیت مطلوب و ایدئال کیفیت مراقبت پرستاری در بعد ارتباطی در گروه کنترل ۰۴/۳۰ و ۴۰/ ۳۲ درصد بوده و در گروه مداخله ۰۹/۲۲ و ۲۷/۶۲ درصد بوده است که ارتباط آماری معنی‌داری را بین دو گروه نشان داد. میانگین نمره بعد ارتباطی در گروه کنترل ۱۹ و بعد از مداخله در گروه مداخله ۲۶ بود. آزمون تی مستقل برای گروه‌ها، معنی‌دار آماری را بعد از مداخله در دو گروه نشان داد (۰۰۱/۰> P). بحث و نتیجه‌گیری: انتقال اطلاعات و نیازهای مراقبتی بیمار در قالب یک راهنمای استاندارد تحویل نوبت‌کاری مانند مدل SBAR بر روی دیدگاه بیماران نسبت به بعد ارتباطی کیفیت مراقبت پرستاری مؤثر بوده است.