پیش‌زمینه و هدف: خستگی و اختلالات خواب دو علامتی هستند که اکثر بیماران مبتلا به ام‌اس آن را تجربه می‌کنند و می‌تواند بر روی فعالیت‌های روزانه آن‌ها اثرگذار باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تکنیک آرام‌سازی پیش‌رونده عضلانی بر روی خستگی و اختلالات خواب ناشی از ام‌اس در دو گروه مداخله و شاهد است. مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 50 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل انجام شد که طی 7 هفته تحت مداخله آرام‌سازی عضلانی قرار گرفتند. ابزار تحقیق در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه سنجش شدت خستگی و پرسشنامه بررسی کیفیت خواب پترزبورگ بود. برای بررسی داده‌ها از آمار توصیفی، آنالیز واریانس یک‌طرفه، آزمون t زوجی و آزمون t مستقل استفاده شد. یافته‌ها: جمع نمرات شدت خستگی پس از مداخله در گروه کنترل 31/0±06/5 بود که این میزان در گروه مداخله 39/0± 05/4 بود و مداخله توانسته بود به‌صورت معنی‌داری باعث کاهش شدت خستگی در بیماران ام‌اس شود (023/0=p). جمع نمرات کیفیت خواب پس از مداخله در گروه کنترل 91/0±04/12 بود و این میزان در گروه مداخله 62/0± 6 بود که این اختلاف نیز ازنظر آماری معنی‌دار بود و مداخله باعث افزایش کیفیت خواب در این بیماران شد (001/0>p). نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد که مداخله آرام‌سازی عضلانی می‌تواند به نحو مؤثری کیفیت خواب را در بیماران ام‌اس افزایش و شدت خستگی آن‌ها را به‌طور مؤثری کاهش دهد.  

واژه‌های کلیدی: مولتیپل اسکلروزیس، آرام‌سازی پیش‌رونده عضلانی، خستگی، کیفیت خواب

متن کامل [PDF 562 kb]   (2427 دریافت)