پیش‌زمینه و هدف: امروزه انجام مداخلاتی در راستای ارتقای خودکارآمدی بیماران جراحی‌شده پیوند بای‌پس عروق کرونر جهت انجام رفتارهای خود مراقبتی بیش‌ازپیش موردتوجه واقع شده است. مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رفتارهای خود مراقبتی بر خود کارآمدی بیماران جراحی‌شده بای‌پس عروق کرونر قلبی در بیمارستان سیدالشهدا ارومیه صورت پذیرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش- پس‌آزمون، 56 نفر از بیماران جراحی‌شده پیوند بای‌پس عروق کرونر واجد شرایط ورود به مطالعه به روش تخصیص تصادفی به دو گروه 28 نفری مداخله (آموزش مبتنی بر رفتارهای خود مراقبتی) و کنترل (مراقبت معمول) تقسیم شدند. در گروه مداخله، محقق طی هشت جلسه 30 دقیقه‌ای با فواصل یک روز در میان به آموزش رفتارهای خودمراقبتی پرداخت و حین ترخیص نیز پمفلت آموزشی در اختیار آنان قرار داد. در گروه کنترل نیز مراقبت‌های معمول ارائه گردید. گردآوری داده‌ها با استفاده پرسشنامه دوبخشی مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه خودکارآمدی بیماری‌های مزمن انجام گردید. داده‌ها با استفاده نسخه 20 نرم‌افزار SPSS و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون‌های کای دو؛ تی مستقل و تی زوجی) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نمره خودکارآمدی قبل از اجرای مداخله آموزشی مبتنی بر رفتارهای خودمراقبتی در گروه مداخله 13/40 ± 70/126 و در گروه کنترل 33/10 ± 88/120 بود که ازنظر آماری بین دو گروه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (221/0=P)؛ اما پس از اجرای مداخله، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه مداخله (49/42 ± 07/175) نسبت به گروه کنترل (65/9 ± 44/130) به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (001/0>P). نتیجه ­گیری: بر اساس یافته‌های حاصل از مطالعه حاضر چنین نتیجه‌گیری می‌گردد که اجرای مداخله آموزشی مبتنی بر رفتارهای خودمراقبتی محور می‌تواند به بهبود خودکارآمدی بیماران جراحی‌شده پیوند بای‌پس عروق کرونر قلبی منجر گردد.

واژه‌های کلیدی: آموزش، رفتارهای خود مراقبتی، خود کارآمدی، جراحی بای‌پس عروق کرونر

متن کامل [PDF 2676 kb]   (659 دریافت)