پیش‌زمینه و هدف: پیشگیری یا کاهش درد، بخصوص در نوزادان نارس که تحت پروســـیجرهای دردناک تکراری بیشــتری که برای حیاتشــان ضــروری اســت، قرار  می‌گیرند، از اهمیت بیشتری برخوردار است و درد کنترل نشده در این نوع نوزادان منجر به آسیب‌های دائمی در اجزاء رشد و تکامل شناختی و تغییـر در پاسخ به محرکات دردناک بعدی می‌شود. مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر محلول خوراکی ساکاروز(20 درصد) بر شدت درد هنگام رگ‌گیری در نوزادان نارس بستری در مرکز آموزشی درمانی مطهری ارومیه در سال 1399-1398 طراحی و انجام شده است. مواد و روش‌ کار: در کارآزمایی بالینی دو سو کور حاضر، 100 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی مطهری ارومیه در نیمه دوم سال 1398 بعد از اعمال معیارهای ورود و کسب رضایت آگاهانه از والدینشان، به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله ساکاروز 20 درصد(50 نوزاد) و گروه کنترل (50 نوزاد) اختصاص داده شدند. سپس پاسخ رفتاری نوزادان با ابزار NIPS قبل، 2 و 7 دقیقه بعد از فرایند رگ‌گیری به‌عنوان پروسیجر از طریق مشاهده مستقیم نوزاد توسط محقق مورد ارزیابی و ثبت قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات درد قبل و 2 و 7 دقیقه بعد از مداخله در گروه مداخله، به ترتیب برابر با (91/0 ± 78/4)، (15/1 ± 18/3) و (02/1 ± 02/3) و در گروه کنترل (79/0 ± 84/4)، (79/0 ± 94/4) و (96/0 ± 72/4) می‌باشد. روند متغیر پاسخ (نمرات درد) در طول زمان بین دو گروه ساکاروز و کنترل یکسان نبود و تفاوت آماری معنی‌داری در میانگین نمرات درد در زمان‌های مختلف مشاهده می‌شود (001/0P

واژه‌های کلیدی: نوزادان نارس، ساکاروز 20 درصد، کارآزمایی بالینی تصادفی

متن کامل [PDF 2239 kb]   (565 دریافت)