دوره 18، شماره 5 - ( مرداد 1399 )                   جلد 18 شماره 5 صفحات 419-409 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار روانشناس، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، royayavarian93@gmail.com
2- استادیار روان پزشک، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
3- دانشجوی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ارومیه، ایران
چکیده:   (2420 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: دانشجویان در طی دوره تحصیل با رویدادهای مختلف و استرس‌های روان‌شناختی قابل‌ملاحظه‌ای روبرو می‌شوند. استرس می‌تواند باعث ایجاد افسردگی، اضطراب و عملکرد تحصیلی ضعیف شود. مطالعات نشان می‌دهد که عوامل فردی, روان‌شناختی, شخصیتی, اجتماعی و خانوادگی می‌تواند باعث ایجاد استرس, افسردگی و اضطراب شود. هدف این مطالعه تعیین نقش سطوح سازگاری اجتماعی و عاطفی بر میزان علائم استرس, افسردگی و اضطراب در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه می‌باشد. روش کار: برای انجام این مطالعه توصیفی_تحلیلی ۳۹۴ دانشجو با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1397 انتخاب شدند. این دانشجویان پرسشنامه‌های سازگاری اجتماعی و عاطفی بل و مقیاس 21 سؤالی افسردگی، اضطراب و استرس را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون یومن ویتنی و کروسکال-والیس) تحلیل شد (SPSS24). یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که 68/45درصد، 03/52درصد و 49/49درصد دانشجویان موردمطالعه به ترتیب درجات مختلفی از علائم افسردگی، اضطراب و استرس را تجربه می‌کنند. همچنین مشخص شد که سطوح مختلف سازگاری اجتماعی و عاطفی به‌طور معنی‌داری علائم افسردگی، اضطراب و استرس را تحت تأثیر قرار می‌دهد (P=0/000). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت که تعداد قابل‌ملاحظه‌ای از دانشجویان موردمطالعه علائم افسردگی، اضطراب و استرس را تجربه می‌کنند و سطوح مختلف سازگاری اجتماعی و عاطفی به‌عنوان فاکتورهای تأثیرگذار در علائم فوق می‌باشند. به نظر می‌رسد باید توجهات ویژه‌ای جهت بهبود سلامت روانی و سازگاری دانشجویان مبذول داشت.
واژه‌های کلیدی: سازگاری، افسردگی، اضطراب، استرس
متن کامل [PDF 2866 kb]   (889 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانپزشکی- روان شناسی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.