دوره 18، شماره 11 - ( بهمن 1399 )                   جلد 18 شماره 11 صفحات 858-848 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران.
2- دانشیار پرستاری، مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران.
3- استادیار، پرستاری، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران. (نویسنده مسئول) ، nparizad@gmail.com
چکیده:   (1956 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: عدم مدیریت مناسب بیماری دیابت می‌تواند عوارض جدی در این بیماران داشته باشد. تبعیت از درمان می­تواند نقش چشمگیری در پیشگیری از عوارض این بیماری داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش خانواده محور بر تبعیت از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک انجام شد. مواد و روش کار: این کارآزمایی بالینی در سال 1398 در انجمن دیابت ارومیه انجام شده است. در این مطالعه 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع یک با نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله تقسیم بندی شدند. ابزار جمع آوری داده­ها در این مطالعه شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه تبعیت از درمان مدانلو بود. بیماران در گروه کنترل فقط آموزش‌های روتین انجمن دیابت ارومیه را دریافت کردند. بیماران در گروه مداخله، علاوه بر آموزش‌های روتین انجمن دیابت، 4 جلسه آموزش توانمند سازی خانواده محور دریافت کردند. پس از جمع آوری اطلاعات، تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم افزار SPSS(نسخه 20) و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای دو و تی مستقل و تی زوج) انجام شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین نمرات تبعیت از درمان بین دو گروه بعد از آموزش خانواده محور تفاوت معناداری داشت. میانگین نمره تبعیت از درمان در گروه مداخله بر خلاف گروه کنترل بعد از آموزش خانواده محور افزایش چشمگیری را نشان داد. نتیجه گیری: آموزش خانواده محور می‌تواند بر تبعیت از درمان تأثیر مثبتی داشته باشد. در نتیجه با آموزش و توانمندسازی بیماران مبتلا به دیابت نوع یک و خانواده‌های آن‌ها می‌توان گام بزرگی در پیش گیری از عوارض و کاهش هزینه این بیماران برداشته و باعث ارتقاء کیفیت زندگی در این بیماران شد.
متن کامل [PDF 573 kb]   (688 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.