پیش‌زمینه و هدف: بروسلوز یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک بین انسان و دام است که از جنبه اقتصادی، بهداشت عمومی و درمانی موردتوجه ویژه است. در حال حاضر یکی از مشکلات مهم در بیماری بروسلوز میزان نسبتاً بالای عود و موارد مزمن بیماری می‌باشد که ممکن است به دلیل روش‌های درمانی متفاوت در این بیماران باشد. این مطالعه باهدف تعیین میزان تبعیت پزشکان از پروتکل کشوری درمان تب مالت انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر به‌صورت مقطعی در استان همدان در سال 1400 بر روی 5524 نفر که در فاصله سال‌های 98-1394 به بیماری تب مالت مبتلا بوده‌اند و توسط مراکز بهداشت شهرستان‌های استان همدان پیگیری شده و فرم بررسی اپیدمیولوژیک برای آن‌ها تکمیل‌شده بود انجام گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری 24 SPSS با استفاده از آزمون‌های تی تست، و آزمون کای اسکوئر یا تست دقیق فیشر آنالیز آماری شد. یافته ­ها: از 5524 بیمار بررسی‌شده، در بزرگ‌سالان 3450 بیمار (8/66 درصد) رژیم‌درمانی 1، 1123 بیمار (7/23 درصد) رژیم‌درمانی 2 و 41 نفر (8/0 درصد) رژیم کودکان را دریافت کردند و 115 نفر از کودکان (8/31 درصد) رژیم‌درمانی 1 بزرگ‌سالان، 50 نفر (8/13 درصد) رژیم‌درمانی 2 بزرگ‌سالان و 21 نفر (8/5 درصد) رژیم‌درمانی کودکان را دریافت کردند. 82 درصد بزرگ‌سالان و 37 درصد کودکان طبق پروتکل، و در مقابل 18 درصد بزرگ‌سالان و 63 درصد کودکان مغایر با دستورالعمل کشوری دارو دریافت کرده بودند. بحث و نتیجه ­گیری: یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد وضعیت تبعیت و اجرای پروتکل کشوری در سطح استان همدان مطلوب نیست و ضروری است جهت بهبود وضعیت موجود، برنامه‌های آموزشی و مداخله‌ای مدنظر مسؤولین قرار گیرد.  

واژه‌های کلیدی: تب مالت، درمان، زئونوز، پروتکل

متن کامل [PDF 426 kb]   (501 دریافت)