از گذشته شوک کاردیوژنیک با درمانهای معمول و استفاده از داروهای تقویت کننده قلب و افزایش‌دهنده فشار خون در بخشهای مراقبت ویژه قلب با مرگ و میر 80 تا 90 درصد همراه بوده است. علاوه بر انفارکتوس حاد میوکارد نارسایی شدید دریچه‌های قلبی نیز می توانند موجب شوک کاردیوژنیک شود. درصورتیکه خونریزی همراه با اختلالات انعقادی، افزایش غلظت پتاسیم خارج سلولی و اختلال ریتم و اختلالات زمینه‌ای دیگر برای یک فرد مسن هم زمان رخ دهد پیش آگهی به مراتب بدتری خواهد داشت.   مردی 78 ساله با سابقه آنفارکتوس میوکارد با شکایت تنگی نفس شدید در بیمارستان پذیرش ‌شد. در رادیوگرافی سینه بزرگی قلب مشهود بود و در آخرین اکوکاردیوگرافی نارسایی متوسط دریچه‌های آئورتی و میترال گزارش شده بود. در نوار قلب ریتم قلبی فیبریلاسیون دهلیزی با پاسخ بطنی کند بود و بلوک شاخه‌ای چپ داشت. بیمار دچار ایست کامل قلبی تنفسی شد. پس از 45 دقیقه احیاء قلب و ریه ضربان قلب برقرار شد اما به دلیل نداشتن تنفس و در حالت کمای عمیق به ونتیلاتور متصل شد. در ابتدای اتصال به ونتیلاتور ضربان قلب 40 بار در دقیقه بود و فشار خون تا چند ساعت با روش لمسی و سمعی قابل اندازه‌گیری نبود. پس از چند ساعت دچار خونریزی از دستگاه گوارش و ادراری شد در آزمایش مشخص شد اختلال انعقاد خون دا رد PTT بیشتر از 120 ثانیه و PT برابر با 31.5 ثانیه. همچنین بیمار هیپرکالمی داشت. اما این بیمار در طی چند روز بهبودی نسبی یافت و از بیمارستان مرخص گردید. در این گزارش سعی می شود عوامل ایجاد و عوارض مرتبط باشوک کاردیوژنیک در بیماری که شانس کمی برای بقا داشت اما با درمانهای معمول بهبودی نسبی یافت و از بیمارستان ترخیص شد شرح داده شود .

واژه‌های کلیدی: شوک کاردیوژنیک، انفارکتوس قلبی، مرگ و میر

متن کامل [PDF 1639 kb]   (13574 دریافت)