دوره 12، شماره 6 - ( شهریور 1393 )                   جلد 12 شماره 6 صفحات 498-491 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ebrahimi H, ranjbar F, Namdar H, mosaffa F. THE EFFECT OF THERAPEUTIC RELATIONSHIP IN SCHIZOPHRENIC PATIENTS. Nursing and Midwifery Journal 2014; 12 (6) :491-498
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-1636-fa.html
ابراهیمی حسین، رنجبر فاطمه، نامدار حسین، مصفا فریبا. تأثیر ارتباط درمانی پرستاران بر پذیرش رژیم دارویی بیماران اسکیزوفرنیک. مجله پرستاری و مامایی. 1393; 12 (6) :491-498

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-1636-fa.html


1- PhD پرستاری، دانشیار گروه روان‌پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2- روانپزشک، دانشیار گروه روان پزشکی، مرکز آموزشی درمانی رازی، مرکز تحقیقات روانپزشکی بالینی،دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
3- دانشجوی P‌hD پرستاری، مربی گروه روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد گروه روان‌پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران(نویسنده مسئول) ، f.mosaffa@yahoo.com
چکیده:   (8513 مشاهده)
 تأثیر ارتباط درمانی پرستاران بر پذیرش رژیم دارویی بیماران اسکیزوفرنیک  حسین ابراهیمی[1]، فاطمه رنجبر[2]، حسین نامدار[3]، فریبا مصفا[4]*  تاریخ دریافت 01/03/1393 تاریخ پذیرش 05/05/1393  چکیده  پیش‌زمینه و هدف: یکی از اهداف مهم درمانی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی افزایش پذیرش رژیم‌درمانی است. مصرف صحیح دارو عامل مهمی در درمان این بیماران است و باعث کاهش دفعات بستری شدن بیمار و درنتیجه کاهش هزینه‌های درمانی می‌شود. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر ارتباط‌درمانی پرستاران بر پذیرش دارویی بیماران اسکیزوفرنیک انجام شد.  مواد و روش کار: این پژوهش، یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود که در آن 80 بیمار(40 نفر در گروه مداخله و 40 نفر در گروه کنترل) مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی بستری در مرکز آموزشی درمانی رازی تبریز در آن شرکت کردند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل دو قسمت بود: قسمت مشخصات فردی- اجتماعی و قسمت فهرست وارسی دارو. بعد از تصویب طرح و رعایت پروتکل‌های اخلاق در پژوهش ابتدا پیش‌آزمون برای بیمارانی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به عمل آمد. سپس به‌طور تصادفی به دو گروه مطالعه و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله در 7 الی 10 جلسه ارتباط درمانی شرکت کردند. یک هفته بعد پس‌آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. از آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون کی دو و آزمون تی مستقل) برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد.  یافته‌ها: نتایج نشان داد که دو گروه ازنظر مشخصات فردی اجتماعی تفاوت معنی‌داری با هم ندارند(05/0P>). میزان حضور جهت خوردن دارو، دریافت دارو از پرستار، خوردن دارو و نمره کل پذیرش دارو در پیش‌آزمون بین دو گروه معنی‌دار نبود(05/0 P>)، ولی در پس‌آزمون در گروه مطالعه نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری افزایش یافته بود(05/0 P
متن کامل [PDF 243 kb]   (1766 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb