دوره 12، شماره 10 - ( دی 1393 )                   جلد 12 شماره 10 صفحات 907-899 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fakhr-Movahedi A L, Nobahar M, Bolhasani M. THE EFFECT OF TOUCH ON THE VITAL SIGNS OF AGITATED PATIENTS UNDERGOING MECHANICAL VENTILATION: AN INTERVENTIONAL STUDY. Nursing and Midwifery Journal 2015; 12 (10) :899-907
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-1839-fa.html
فخرموحدی علی، نوبهار منیر، بوالحسنی معصومه. بررسی تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بی‌قرار تحت تهویه مکانیکی. مجله پرستاری و مامایی. 1393; 12 (10) :899-907

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-1839-fa.html


1- استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری بهداشت مادران و کودکان، سمنان، ایران
2- استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری داخلی- جراحی، سمنان، ایران (نویسنده مسئول) ، nobahar43@yahoo.com
3- کارشناس ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه، بیمارستان دی تهران، بخش مراقبت‌های ویژه، تهران، ایران
چکیده:   (6767 مشاهده)
  بررسی تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بی‌قرار تحت تهویه مکانیکی     علی فخرموحدی [1] ، منیر نوبهار [2] *، معصومه بوالحسنی [3]     تاریخ دریافت 07/07/1393 تاریخ پذیرش 10/09/1393     چکیده   پیش‌زمینه و هدف: بی‌قراری بیماران تحت تهویه مکانیکی روند درمان و علائم حیاتی آنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم حیاتی به دنبال بی‌قراری بیمار افزایش یافته و ممکن است روند بهبودی بیمار را به تأخیر بی‌اندازد. لذا این مطالعه باهدف تعیین تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بی‌قرار تحت تهویه مکانیکی انجام شده است.   مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مداخله‌ای (نیمه تجربی) با طرح قبل و بعد روی 35 بیمار دچار بی‌قراری (دارای امتیاز 2+ تا 4+ از معیار ریچموند) که تحت تهویه مکانیکی بودند، بعد از اخذ رضایت از همراه آن‌ها انجام شد. مداخله روی تمام بیماران به دو حالت حضور بر بالین بیمار همراه و بدون لمس مچ دست به مدت پنج دقیقه انجام شد. علائم حیاتی (ضربان قلب، تنفس، درجه حرارت، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک) قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. درنهایت نتایج با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های کولموگراف اسمیرونوف و تی) در سطح معنی‌داری کم‌تر از 5درصد آنالیز شدند.   یافته‌ها: نتایج نشان داد که حالت حضور بر بالین بیمار همراه با لمس مچ دست باعث کاهش معنی‌دار در میزان فشارخون سیستولیک، ضربان قلب و تعداد تنفس نسبت به حالت عدم لمس مچ دست شد (001/0 > P )، درحالی‌که در میزان فشارخون دیاستولیک (116/0= P ) و درجه حرارت بدن (651/0= P ) بین دو حالت اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد.   بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های فوق نشان می‌دهد که به‌کارگیری لمس در بیماران بی‌قرار تحت تهویه مکانیکی می‌تواند به‌عنوان یک راهکار مناسب در کنترل و تثبیت علائم حیاتی در نظر گرفته شود.   کلیدواژه‌ها: تهویه مکانیکی، بی‌قراری، لمس، علائم حیاتی    مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره دهم ، پی‌درپی 63، دی 1393، ص 907-899     آدرس مکاتبه: دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری داخلی- جراحی، تلفن: 02333546192   Email: nobahar43@yahoo.com   [1] استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری بهداشت مادران و کودکان، سمنان، ایران   [2] استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری داخلی- جراحی، سمنان، ایران (نویسنده مسئول)   [3] کارشناس ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه، بیمارستان دی تهران، بخش مراقبت‌های ویژه، تهران، ایران
متن کامل [PDF 382 kb]   (4184 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مدیریت پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb