دوره 12، شماره 3 - ( خرداد 1393 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 213-207 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moloody M, Mohammad Rezaei Z H, Bahrami N, Soleimani M A. STRIAE GRAVIDARUM RISK FACTORS IN PRIMIPARAE PREGNANT WOMEN. Nursing and Midwifery Journal 2014; 12 (3) :207-213
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-1903-fa.html
مولودی مونس، محمدرضایی ژیلا، بهرامی نسیم، سلیمانی محمدعلی. بررسی استریای حاملگی و عوامل خطر مرتبط با آن در زنان نخست‌زای مراجعه‌کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهرستان ارومیه. مجله پرستاری و مامایی. 1393; 12 (3) :207-213

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-1903-fa.html


1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه
2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
3- دانشگاه علوم پزشکی قزوین
چکیده:   (6320 مشاهده)
  بررسی استریای حاملگی و عوامل خطر مرتبط با آن در زنان نخست‌زای مراجعه‌کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهرستان ارومیه   مونس مولودی [1] ، ژیلا محمدرضایی 2٭، نسیم بهرامی3، محمدعلی سلیمانی4      تاریخ دریافت 29/11/1392 تاریخ پذیرش 31/01/1393      چکیده   پیش‌زمینه و هدف: استریای حاملگی یکی از شایع‌ترین تغییرات پوستی در دوران حاملگی است. این در حالی است که این تغییر برای بسیاری از زنان باردار خوشایند نیست. بنابراین مطالعه حاضر باهدف شناسایی برخی عوامل خطر مرتبط با استریای حاملگی در زنان نخست زا مراجعه‌کننده به بیمارستان امام رضا ارومیه در سال 1392 انجام شد.   مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 400 نفر از زنان نخست زا بخش زایمان شرکت نمودند. برای گردآوری داده‌ها از یک پرسشنامه مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و شدت استریای Atwal استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (کای دو، تست دقیق فیشر و تی مستقل) در نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 20 انجام شد.   یافته‌ها: 346 نفر از 400 نفر (5/86 درصد) استریای حاملگی داشتند و از این تعداد 30 نفر (7/8%) فاقد استریای قابل توجه، 157 نفر (5/44%) دارای استریای خفیف، 111 نفر دارای (1/32%) استریای متوسط و 48 نفر (9/13%) دارای استریای شدید بودند. میانگین مقیاس Atwal در پستان، شکم، ران و باسن به ترتیب 78/1 ± 19/1، 77/1 ± 97/3، 01/2 ± 86/2 و 88/1 ± 55/1 بود. شایع‌ترین محل ایجاد استریای حاملگی (96.8 درصد) در شکم (335 نفر) بود. در مطالعه حاضر بین ایجاد استریا و سابقه خانوادگی استریای بارداری، افزایش وزن و افزایش اندازه دور شکم و ران در دوران بارداری ارتباط آماری معنی‌داری مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل از این مطالعه ارتباط معکوس معنی‌دار بین ایجاد استریا با وضعیت اقتصادی- اجتماعی و سن زنان نخست زا نشان داد؛ اما بین میانگین قد، میانگین شاخص توده بدنی قبل از زایمان، نوع پوست، میزان مصرف میوه و سبزی، شغل، محیط کاری و زمان کار، استفاده از کرم یا لوسیون با شیوع استریای حاملگی ارتباط معنی‌داری یافت نشد.   بحث و نتیجه‌گیری : به نظر می‌رسد عوامل ژنتیکی فرد و فاکتورهای فیزیکی نقش مهمی را در ایجاد استریا ایفا می‌کنند. برخی از این فاکتورها مانند افزایش وزن دوران بارداری و اندازه دور هیپ و شکم را می‌توان اصلاح نمود. ولی برخی دیگر غیرقابل تعدیل هستند.   کلیدواژه‌ها: استریای حاملگی، عوامل خطر، نخست‌زا  
متن کامل [PDF 470 kb]   (1638 دریافت)    
نوع مطالعه: کیفی | موضوع مقاله: مدیریت پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb