Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

پیش‌زمینه و هدف: دیابت یکی از بیماری‌های مزمن شایع با عوارض فراوان یکی از چالش‌های جدی برای سیستم سلامت می‌باشد که کیفیت زندگی بیمار را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آموزش به بیماران یکی از قدیمی‌ترین و بهترین راه‌های کنترل این عوارض می‌باشد. روش‌های آموزشی سنتی و نوین، نتایج مختلفی را بر کیفیت زندگی این بیماران نشان داده‌اند که قابل‌تأمل است. مطالعه حاضر باهدف مقایسه تأثیر آموزش برنامه خودتوانمندسازی از طریق بسته آموزشی و کارگاه آموزشی بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی درمانگاه دیابت دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1392 انجام گرفته است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون می‌باشد که بر روی 40 نفر از بیماران دیابتی مراجعه‌کننده به درمانگاه دیابت دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام گرفته است. نمونه‌های موردپژوهش به‌طور تصادفی در یکی از گروه‌های کارگاه آموزشی و بسته آموزش قرار گرفتند. جهت گردآوری داده‌ها از یک ابزار دوقسمتی استفاده شد که شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیابتی بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری و کدگذاری در نرم‌افزار آماریSPSS(ver16)  با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو، یو من ویتنی و ویلکاکسون تجزیه ‌و ‌تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین نمره کیفیت زندگی نمونه‌های موردپژوهش در گروه مداخله با کارگاه آموزشی قبل و بعد از آموزش به ترتیب 40.25±7.69, 46.00±7.56 و در گروه مداخله با بسته آموزشی 48.5±5.56 39.9±9.00, بود. یافته‌های پژوهش تفاوت معنی‌داری را ازلحاظ آماری در نمرات کیفیت زندگی مابین دو گروه موردنظر قبل و بعد از اجرای مداخله نشان نداد (570/0P=(. ولی تفاوت معنی‌داری قبل و بعد از اجرای مداخله (درون‌گروهی) در هرکدام از گروه‌ها در نمرات کیفیت زندگی پیدا شد (0001/0P

واژه‌های کلیدی: دیابت، توانمندسازی، آموزش دیابت

متن کامل [PDF 497 kb]   (۲۰۳۹ دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---