دوره 14، شماره 6 - ( شهریور 1395 )                   جلد 14 شماره 6 صفحات 515-504 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barjasteh S, Moghaddam Tabrizi F. ANTENATAL ANXIETY AND PREGNANCY WORRIES IN ASSOCIATION WITH MARITAL AND SOCIAL SUPPORT. Nursing and Midwifery Journal 2016; 14 (6) :504-515
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2665-fa.html
برجسته سمیرا، مقدم تبریزی فاطمه. بررسی ارتباط بین میزان نگرانی و اضطراب دوران بارداری با حمایت همسر و حمایت اجتماعی. مجله پرستاری و مامایی. 1395; 14 (6) :504-515

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2665-fa.html

بررسی ارتباط بین میزان نگرانی و اضطراب دوران بارداری با حمایت همسر و حمایت اجتماعی
سمیرا برجسته1 ، فاطمه مقدم تبریزی* 2
1- دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- بهداشت مادر و کودک ، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، www.fmtabrizi@gmail.com
چکیده:   (9834 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: طیف گسترده‌ای از متغیرهای روانی- اجتماعی ممکن است وضعیت روانی زنان باردار را تحت تأثیر قرار دهد. بااین‌حال ارتباط بین حمایت زناشویی و حمایت اجتماعی با اضطراب و نگرانی دوران بارداری نسبتاً در پژوهش‌ها مورد غفلت قرار گرفته است. لذا هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین حمایت همسر و حمایت اجتماعی با اضطراب و نگرانی دوران بارداری پس از کنترل اثر متغیرهای زمینه‌ای بود. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی 214 زن باردار که برای دریافت مراقبت‌های دوران بارداری در سال 1394 به مراکز بهداشتی درمانی در شهر ارومیه مراجعه کرده بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. اضطراب با استفاده از پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیلبرگر، نگرانی در دوران بارداری با مقیاس نگرانی کمبریج، حمایت اجتماعی درک شده با پرسشنامه حمایت اجتماعی -6 سؤالی و همچنین کیفیت زناشویی با مقیاس کیفیت زناشویی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و رگرسیون لجستیک رتبه‌ای و رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی زنان باردار شرکت‌کننده در مطالعه47/5±62/27 بود. 4/86 درصد زنان نگرانی کم و6/13 درصد نگرانی زیاد داشتند.7 درصد زنان اضطراب متوسط به پایین، 9/22 درصد اضطراب متوسط به بالا، 4/44 درصد اضطراب نسبتاً شدید و 7/25 درصد اضطراب شدید داشتند. سطوح پایین کیفیت ازدواج با افزایش میزان نگرانی بارداری ارتباط معنی‌دار داشت) 01/0 (P=. افزایش سن مادر )00/1-88/0 ,CI= 94/0 , OR=07/0( P=، افزایش سن حاملگی)83/20- 33/0 ,CI= 63/2 , OR=35/0( P=، داشتن سابقه سقط)73/2-50/0 ,CI= 17/1 , OR=71/0( P=، افزایش سطوح تحصیلات)76/7-87/0 ,CI= 60/2 , OR=08/0( P=، همچنین پایین بودن سطح کیفیت ازدواج)00/1-96/0 ,CI= 98/0 , OR=05/0( P=، با افزایش شدت اضطراب ارتباط معنی‌دار داشت. درحالی‌که زنان پریمی پار در مقایسه با نولی پارها به‌طور معنی‌داری شدت اضطراب پایین‌تری داشتند. افزایش هر واحد نمره حمایت اجتماعی بعد شبکه)56/2-08/1 ,CI= 66/1 , OR=02/0( P= و حمایت اجتماعی بعد رضایت )26/2-18/1 ,CI= 63/1 , OR=003/0( P=، با کاهش شدت اضطراب همراه است که ازنظر آماری معنی‌دار بود. بحث و نتیجه‌گیری: عوامل خطر در این مطالعه می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بتوانند زنان باردار در معرض خطر را مورد غربالگری اضطراب قرار دهند. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و ماماها باید به‌طور ویژه در رابطه با تشخیص و مدیریت اضطراب و نگرانی آموزش ببینند. همچنین طراحی برنامه‌های حمایتی و پیشگیرانه برای زنان باردار ضروری است.
واژه‌های کلیدی: اضطراب دوران بارداری، نگرانی دوران بارداری، رضایت زناشویی، حمایت اجتماعی
متن کامل [PDF 531 kb]   (3599 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مامایی
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb