Namazpoor J, Radfar M, Gavami H, Sheikhi N. THE EFFECTIVENESS OF APPLYING CONTINUOUS CARE MODEL ON LAPSE AND CRAVING OF PATIENTS THAT ARE TREATED WITH METHADONE MAINTENANCE THERAPY. Nursing and Midwifery Journal 2017; 15 (2) :127-138
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3132-fa.html
نمازپور جواد، رادفر مولود، قوامی هاله، شیخی ناصر. بررسی اثربخشی مدل مراقبت پیگیر بر لغزش و اشتیاق بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون. مجله پرستاری و مامایی. 1396; 15 (2) :127-138
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3132-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
2- استادیار گروه پرستاری، دکترای آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (نویسنده مسئول) ، mradfar1343@gmail.com mradfar1343@gmail.com mradfar1343@gmail.com
3- مربی، عضو هیأت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
4- کارشناس ارشد آمار دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
چکیده: (4800 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: لغزش از چالشهای عمده در درمان نگهدارنده با متادون بوده که منجر به عود مصرف مواد میشود. اشتیاق نیز مهمترین عامل لغزش و بازگشت به مصرف مواد پس از دورههای درمانی است. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی مدل مراقبت پیگیر بر لغزش و اشتیاق بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 95 نفر از بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون انجام شد. نمونهها به روش نمونهگیری تمام شماری انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه مداخله (48 نفر) و کنترل (47 نفر) تقسیم شدند. مدل مراقبت پیگیر شامل مراحل آشناسازی، حساس سازی، کنترل و ارزشیابی روی گروه مداخله طی مدت 3 ماه اجرا شد و در پایان دو گروه ازنظر لغزش و اشتیاق مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سنجش وسوسه مصرف مواد و چکلیست لغزش و غیبت گردآوری شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون آماری تی مستقل و وابسته، کای دو و همبستگی پیرسون استفاده شد.
یافتهها: اجرای مراقبت پیگیر در لغزش و اشتیاق بیماران تأثیر معنیداری داشت (05/0>P). میانگین لغزش در گروه مداخله از (89/0±07/2) به (1/1±57/1) کاهش و میانگین اشتیاق در گروه مداخله از (58/13±73/53) به (1/15±47/50) کاهش یافت که تفاوت معنیداری نسبت به گروه کنترل نشان داد.
بحث و نتیجهگیری: اجرای مدل مراقبت پیگیر در کاهش لغزش و اشتیاق بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون مؤثر بود. لذا پیشنهاد میشود در کنار درمان نگهدارنده با متادون جهت پیشگیری از لغزش و کاهش اشتیاق از این الگوی مراقبتی استفاده گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری