1- ، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، asghariel@tbzmed.ac.ir
2- استاد گروه کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
3- استاد گروه داخلی-جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز (نویسنده مسئول)
4- دانشیار گروه کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران
5- استادیار گروه داخلی-جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
چکیده: (3384 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: موفقیت کاری مفهوم مهمی است که با پیامدهای حرفهای و کاری زیادی مانند خطا و غیبت از کار ارتباط دارد. باوجود اهمیت موفقیت در کار، این مفهوم در پرستاری بهوضوح بررسی نشده است. این مطالعه باهدف تعیین عوامل پیشبینی کننده موفقیت کاری پرستاران انجام شد.
مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 530 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز در سال 1396 انجام گرفت. نمونهگیری بهصورت خوشهای تصادفی انجام یافت و دادهها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و شغلی و مقیاس موفقیت کاری پرستاران جمعآوری شد. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای تی تست، آنالیز واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون خطی در SPSS نسخه 21 تحلیل گردید.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار نمره موفقیت کاری پرستاران 82/12 ±14/139 از محدوده 195-39 بود. طبق نتایج آزمون رگرسیون نوع بخش و اخذ تشویقی درج در پرونده توانستند 5/13 درصد تغییرات واریانس موفقیت کاری را پیشبینی کنند.
نتیجهگیری: طبق نتایج، متغیرهایی که بیانگر توسعه عرضی و افزایش توانمندی هستند، میتوانند در موفقیت کاری پرستاران نقش داشته باشند. همچنین ازآنجاییکه این مطالعه جزو اولین مطالعات در زمینه موفقیت کاری پرستاران است، نتایج این پژوهش میتواند بهعنوان راهنما برای مدیران و مدرسان پرستاری مورداستفاده قرار گیرد تا درنهایت موقعیت و موفقیت حرفه پرستاری را ارتقاء بخشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت پرستاری