دوره 17، شماره 10 - ( دی 1398 )                   جلد 17 شماره 10 صفحات 849-840 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rahmani A, Babaei Emamzadeh N, Hemmati Maslak Pak M, Moradi Y, Askari B. THE EFFECT OF IMPLEMENTING EDUCATIONAL INTERVENTION BASED ON SELF-CARE BEHAVIORS ON SELF-EFFICACY OF PATIENTS UNDERGOING CORONARY ARTERY BYPASS GRAFT SURGERY IN SEYYED-AL-SHOHADA HOSPITAL IN URMIA: 2018-2019. Nursing and Midwifery Journal 2020; 17 (10) :840-849
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3699-fa.html
رحمانی علیرضا، بابایی امام زاده نجیبه، همتی مسلک پاک معصومه، مرادی یاسر، عسکری بهنام. تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رفتارهای خود مراقبتی بر خودکارآمدی بیماران جراحی‌شده بای‌پس عروق کرونر. مجله پرستاری و مامایی. 1398; 17 (10) :840-849

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3699-fa.html


1- استادیار پرستاری، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
2- کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران (نویسنده مسئول اول)) ، najibehbabaei1356@gmail.com
3- دانشیار پرستاری دانشگاه، مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
4- دانشیار جراحی قلب و عروق، گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران
چکیده:   (3128 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: امروزه انجام مداخلاتی در راستای ارتقای خودکارآمدی بیماران جراحی‌شده پیوند بای‌پس عروق کرونر جهت انجام رفتارهای خود مراقبتی بیش‌ازپیش موردتوجه واقع شده است. مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رفتارهای خود مراقبتی بر خود کارآمدی بیماران جراحی‌شده بای‌پس عروق کرونر قلبی در بیمارستان سیدالشهدا ارومیه صورت پذیرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش- پس‌آزمون، 56 نفر از بیماران جراحی‌شده پیوند بای‌پس عروق کرونر واجد شرایط ورود به مطالعه به روش تخصیص تصادفی به دو گروه 28 نفری مداخله (آموزش مبتنی بر رفتارهای خود مراقبتی) و کنترل (مراقبت معمول) تقسیم شدند. در گروه مداخله، محقق طی هشت جلسه 30 دقیقه‌ای با فواصل یک روز در میان به آموزش رفتارهای خودمراقبتی پرداخت و حین ترخیص نیز پمفلت آموزشی در اختیار آنان قرار داد. در گروه کنترل نیز مراقبت‌های معمول ارائه گردید. گردآوری داده‌ها با استفاده پرسشنامه دوبخشی مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه خودکارآمدی بیماری‌های مزمن انجام گردید. داده‌ها با استفاده نسخه 20 نرم‌افزار SPSS و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون‌های کای دو؛ تی مستقل و تی زوجی) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نمره خودکارآمدی قبل از اجرای مداخله آموزشی مبتنی بر رفتارهای خودمراقبتی در گروه مداخله 13/40 ± 70/126 و در گروه کنترل 33/10 ± 88/120 بود که ازنظر آماری بین دو گروه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (221/0=P)؛ اما پس از اجرای مداخله، میانگین نمره خودکارآمدی در گروه مداخله (49/42 ± 07/175) نسبت به گروه کنترل (65/9 ± 44/130) به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (001/0>P). نتیجه ­گیری: بر اساس یافته‌های حاصل از مطالعه حاضر چنین نتیجه‌گیری می‌گردد که اجرای مداخله آموزشی مبتنی بر رفتارهای خودمراقبتی محور می‌تواند به بهبود خودکارآمدی بیماران جراحی‌شده پیوند بای‌پس عروق کرونر قلبی منجر گردد.
متن کامل [PDF 2676 kb]   (932 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb